Mijn moeder..

Mijn moeder, dat ben jij.
Papa, die leeft nog steeds in mij.
Het gemis, zoveel jaren later is nog niet voorbij.
Waarom onze vader, waarom hij?

Ik was zes jaar,
en kon het niet accepteren
Hoe kon onze moeder dit doen,
en dat allemaal beweren?
Ik kon er niet om heen,
toen het getij omkeerde.
Van alle woorden en klappen,
daarvan moesten wij leren.

Moeder, zoveel jaren later gaf ik jou een kans,
een kans ondanks ik jou niet heb kunnen vergeven.
Door wat jij papa hebt aangedaan,
is die woede naar jou toe altijd in mij gebleven.
Je ontnam niet alleen papa z'n leven,
maar je verpestte die van je kinderen ook daarin tegen.
Jij bent nog precies dezelfde,
jij zal nooit dingen opbiechten die je toen der tijd al had verzwegen.

Mijn moeder, dat ben jij.
Papa, die leeft nog steeds in mij.
Het gemis, zoveel jaren later is nog niet voorbij.
Waarom onze vader, waarom hij?

In een klap geen gezin meer,
maar jij zit niet met je geweten.
Wat ik als kind van jou moest doen en heb moeten doorstaan,
dat heb ik nooit kunnen vergeten.
Van al die jaren die je kreeg,
heb jij er maar vier van vast gezeten.

Jouw begrafenis, daar ben ik zeker bij.
Maar niet om dezelfde reden,
zoals de mensen naast mij.
Jouw dood zal mij rust geven,
pas dan ben en voel ik me weer vrij.

Mijn moeder, dat ben jij.
Papa, die leeft nog steeds in mij.
Het gemis, zoveel jaren later is nog niet voorbij.
Waarom onze vader, waarom hij?

Reacties