Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Rot op!
De eerstedag,
vroeg je me heel lief.
met je armen om me heen.
en alles bleek echt tezijn.
maar daarna kwam ik er achter.
dat je vreemd was gegaan.
en je zei maar telkens nee..
ik wil jou en alles.
maar ik wil je niet meer,
dus rot op.
Verder dromen
Ik ken je nu bijna drie jaar,
Iedereen vindt het raar,
Ik en jij,
het zou niet kunnen,
van dit soort dingen wordt niemand blij,
Ik vind je leuk,
En je weet het,
jij vindt me leuk,
en ik weet het,
We durfen niet met elkaar te praten,
Hebben we toch een gesprek, vallen er gaten,
We durfen niet voor ons zelf uit te komen,
Dus ik zal voorlopig verder dromen,
Vecht
Vecht..
voor de dingen die veel waarde hebben in het leven,
Vecht..
voor dingen die eigenlijk nog wel nut hebben,
Vecht..
voor wie je bent en doet
Wees jezelf ga jezelf niet veranderen voor anderen
omdat die jou graag op een andere manier willen bekijken,
maar vecht tegen de eerlijkheid wat je van binnen voelt
en wie je werkelijk bent, en wilt zijn...
People change, and so did you.
Meelopen
Iedereen loopt wel mee,
je kan maar van alles bedenken om mee te lopen,
om erbij te horen.
Kleding, alcohol, drugs, alles,
ik heb dat ook een tijdje gedaan.
Ik was mezelf kwijt, ik deed alles wat niet mocht.
ik deed alles het boeide me helemaal niks meer.
Ik wilde erbij horen en ik werd helemaal gek,
maar ik heb nu geleerd dat dat niet altijd hoeft.
Om erbij te horen, mensen moeten je maar accepteren
hoe je ECHT bent, en niet om wat je doet.
Ik vind je leuk
Ik mis je om me heen
Samen praten we over alles
Maar dat is als vrienden
We spreken bijna nooit af
maar af en toe zien we elkaar
en afgelopen week
toen hadden we een feest
het voelde fijn als ik bij je stond
of naast je zat
samen veel gelachen
en iedereen zegt dat ze ons een leuk stel vinden
terwijl we helemaal niks hebben
zou het een teken zijn?
is het zichtbaar dat ik je leuk vind?
of jij mij?
Kon ik het antwoord maar weten
want ik zit hier met vragen
ik wil je nooit kwijt als vrienden
maar ik mis je elke dag
jouw lieve woorden
en al die leuke, goede gesprekken
het voelt echt goed
maar hoe moet het verder?
ik heb je al een keer leuk gevonden
en dat had ik je laten weten
dat was een grote fout
maar kan het nog een keer opnieuw?
ik wil je niet nog een keer een verkeerd beeld geven
maar weet dat ik van je hou
en altijd voor je klaar zal staan
en dat zul je altijd weten.
Iemand
iemand die om je geeft.
iemand waarmee je leuke dingen beleeft.
iemand waar je van houdt.
iemand die je vertrouwt.
iemand waar bij je jezelf kunt zijn.
bij die gene,voel ik me fijn.
Omdat ik voor je leef
ik zal er altijd voor je zijn.
als je verdriet heb of pijn.
je kan altijd bij me terecht.
niet om de woorden die je zegt.
maar omdat ik om je geef.
en omdat ik voor je leef.
1000 vragen
Ik heb 1000 vragen voor jou bedacht.
Maar ik zal er geen antwoord op krijgen.
Want jij blijft er over zwijgen.
Vooral die ene vraag: waarom ging jij bij mama vandaan.
Dan zeg jij altijd: laten wij die vraag maar over slaan.
Maar nu wil ik echt voor de werkelijkheid gaan.
Niks geen vragen overslaan.
Maar er voor gaan.
Waarom vertel je niet de waarheid.
Heb je soms geen moed.
Of doet de waarheid jou niks goed?
De echte waarheid zal ik toch nooit te horen krijgen
Maar een ding is zeker.
Je kunt er niet over blijven zwijgen!
Niveau
ik dacht altijd ; alles gebeurt om een reden.
maar jij had geen reden om mij zo te behandelen.
ik snap nu dat alles draait om je... niveau!
blijkbaar was mijn niveau dan toch te laag voor jou.
alleen snapte je zelf niet
dat jij onder aan de ladder stond,
te kijken hoe ik omhoog klom.
Mijn meisjes
Ik ben zelf zeventien jaar,
En heb twee kinderen verloren
Ik weet nog als de dag van gisteren
Dat ze werden geboren
Rachel, nog zo iel en nog zo klein
Jij moest al eerder gaan
Ik mocht jou mama niet zijn
Je bent zo ver hier vandaan
Soraya, ook jij moest mij verlaten
Je was er nog maar net
Je kon nog niet eens praten
Je stierf in ons bed
Ik ben zeventien jaar
Dus eigenlijk zelf nog kind
Mensen vinden mij te jong
Wat ik belachelijk vind
Ik hou van mijn kindjes
Al mogen ze hier niet meer zijn
En moet ik ze beiden missen
En me verslepen met mijn pijn
Lieve opa,
Ook jij bent daar boven
In een heel mooi paleis
Laat mijn dochtertjes spelen
In jou eeuwig speelparadijs
Rachel, Soraya,
Ik mis jullie echt
Mijn hart doet zeer
En dat terecht
Eerst Rachel,
Om jou had ik al zo'n verdriet
Paar maanden later kwam Soraya
Die mij nu ook al verliet
Mijn kleine meisjes,
Prinsesjes gehuld in goud
Dat zijn mijn meisjes
Waar mama zo van houd!
Zonder afscheid
Je bent weggegaan
Zonder dat ik afscheid kon nemen
Zonder dat ik je nog voor de laatste keer kon zeggen
Hoeveel ik van jou hou en hoe erg ik je zal missen
Nu ben je weg, ver weg hier vandaan
Maar de mooie herinneringen blijven
En als ik daar aan denk
Komt er weer een lach en af en toe een traan
De tijden met jou zijn om niet te vergeten
Maar om terug te kijken, om te denken aan jou
Ook al ben ik soms levensmoe
Geef jij mij weer de kracht om door te gaan
Al lijkt dat je zover weg bent, ben je toch zo heel dichtbij
Want ik weet dat jij er altijd voor me zou zijn
Niet hier in mijn leven maar wel diep in mijn hart
Enige wat ik je wil zeggen; ik hou van je met heel mijn hart
10-07-'97
Gekruisde wegen
Ik ben hier en jij bent daar.
Maar eigenlijk kunnen we niet zonder elkaar.
Dagen ruzie, dan weer geluk.
We beleefden het stuk voor stuk.
Maar onze wegen zijn gekruisd.
En het licht heeft ons pad laten verdwijnen.
Waar is die goeie ouwe tijd, schat.
Ik mis het nog steeds.
Onze ups and downs, maar daar hadden we schijt aan.
De mensen die zeiden; maak er een eind aan.
Want ik hoor bij jou en jij hoort bij mij.
De mensen wisten niet van die goeie ouwe tijd.
Maar eens zal de tijd terug draaien.
En zouden mensen gaan staan kijken.
Dat we bij elkaar zijn en erachter zijn gekomen.
Dat wij voor altijd bij elkaar horen.
Opnieuw verliefd
Ik dacht dat ik over je heen was,
Dat mijn liefde was vervallen in as,
Ik had je ook zolang niet meer gezien,
Het was een week of tien,
Maar toen ik je vorige week weer tegenkwam,
Stond ik weer in vuur en vlam,
Nog erger dan tevoren,
Alsof mijn liefde opnieuw is geboren,
Ik denk elk moment aan jou,
Het is dat ik zoveel van je hou,
Ik kan het niet geloven,
Maar jij hebt mijn hart een tweede keer weten te roven...
Gewoon blijven lachen :(
Ik ging om je geven,
ik wou je hart komen stelen.
Maar jij was het zat,
we gingen allebei ons eigen pad.
Moest het nou echt zo gaan,
zag je me echt niet meer staan?
Het doet me echt pijn,
om niet meer bij je te kunnen zijn.
Gewoon blijven lachen, dan is niemand die het ziet.
Niemand die ziet hoeveel pijn en verdriet..
Geplayed
alles liep net zo goed.
je knuffelde me, je gaf me een afscheidskus.
je zei dat je me miste, en dat je niet zonder me kon.
en dat je me elke dag wou zien.
ik miste je echt heel erg.
ik kon alleen nog maar aan jou denken.
ik telde af om je weer te zien.
maar toen ik in je ogen keek.
vroeg ik me af of jij de juiste persoon was.
we hadden zulke goede gesprekken.
maar opeens was alles over.
ik begon te twijfelen, en had slechte gedachtes.
gedachtes over dat jij me niet meer aardig vond.
steeds meer gaf je me dat gevoel.
en dat gevoel werd erger.
je deed me pijn.
maar je zag het niet.
je liet me huilen maar je zag het niet.
maar ik hou nu nog steeds van je.
en dat zie je ook niet.
ik kan je maar beter je gang laten gaan, en je vergeten.
maar ik wil het niet.
want ik hou van je.
maar je bent het niet waard, dat weet ik.
want je hebt me geplayed, en gebroken.
dus ik laat je nu gaan, gaan van mij.
maar weet dat ik van je hou.
en dat ik er voor je ben in moeilijke tijden.
ik heb genoten van jou vriendschap en van je liefde.
Gefaald
Ik denk dat ik de gene was die steeds maar weer bleef hopen.
Had ik dat maar niet gedaan, dan was het nooit zo gelopen.
Was het dan nu anders en waren we dan nog vrienden?
Waren we dan nu nog samen? Of waren we dan geliefden?
Zoveel vragen in m'n hoofd waarop ik geen antwoord krijg..
Ik kan het niet meer aan, je blijft rondspoken door m'n hoofd.
Moet ik het achter me laten en moet ik verder?
Of komt het allemaal goed en maakt het ons alleen maar sterker?
Moest het nou zo gaan zoals het liep en kon het nu niet anders zijn?
Mischien lag het wel aan mij..
Sorry, lieve schat, ik heb gefaald,
mischien is het wel beter zo en hoorde het wel zo te gaan..
Vrienden
een grote bek
en een groot hart
jij bent mijn wereld
en jij maakt mij zo verward
tranen van angst
tranen van spijt
blijf ik zo doorgaan
raak ik iedereen kwijt
maar zo weet je wel
welke vrienden je hebt voor het leven
aan wie je je geheimen kunt vertrouwen
voor wie jij allen kunt geven
maar wil je er echt achter komen
wie er nog zijn als het gebeurt
nee dat wil je niet
dus ben jij eerder weg
De dood
Mensen die veel om je geven,
waar je veel mooie momenten mee doet beleven,
waar je een goede band mee opbouwt, die steeds maar groeit..
Het is net een bloem die in je hart verder bloeit
Als je op een afstand zit en je komt weer bij elkaar..
Genieten doe je dan alleen maar..
Het erge is dat je ze kan verliezen aan de dood
Dan verkeer je even in nood
Je hebt geen moed meer
Het doet je zo'n zeer!
Ik probeer mijn verdriet te verwoorden in een gedicht
Ondertussen kunnen er wat tranen rollen over mijn gezicht
Wat je ook doet,
de dood komt nooit meer goed!
Dat is het moeilijke eraan
Degene die dood is,
zal nooit op reis terug naar de aarde gaan!
Een lege plek.
Een lege plek.
Een groot gemis.
Een fijne herinnering
Is alles wat er nog is.
Waar ben je nu?
Waarom deed je dit?
Daar denk ik aan, continu!
Daar denk ik aan als ik hier alleen zit.
Ik zal je missen in dit leven!
Ik blijf altijd om je geven!
Het enige wat overblijft, is een lege plek…
Daarvan word ik gek!
Een bloedbaan..
Wat deed ik verkeerd
dat je hem met een ander was gesmeerd?
Wat ging er niet goed
dat je me deze pijn aandoet?
Hield jij wel van mij
na die mooie woorden die je tegen me zei?
Moest dit echt gebeuren?
Moest het echt zo gaan?
Een bloedbaan..
Dat is wat je me hebt aangedaan.
Achteraf denk ik;
ik had het allemaal kunnen weten.
Het voelt voor mij alsof het je niets kan schelen
En mij gewoon domweg bent vergeten