Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Je doet mij pijn!
Weetje,
Je doet mij pijn!
en niet zo'n klein beetje,
door iemand te kwetsen die zichzelf probeert te zijn,
je moet vertrouwen,
een nieuwe goede vriendschap opbouwen,
dus hou nu op alsjeblieft!
stop nu met kletsen,
en met me nog meer kwetsen,
stop nu met roddelen,
laat me mijzelf zijn,
En doe me niet langer pijn,
door me te kwetsen,
en mij mijn leven uit te schetsen
Mijn lichtpuntje
sst,
mijn ouders mogen het niet weten,
stil!
probeer dit te vergeten,
houd je mond!
zeg even niets,
ik kom naar je toe, vanavond,
ze zijn er toch niet,
ookal doet dat me vaak verdriet,
ik hou ook van jou,
en dat weet jij,
je bent een lichtpuntje,
dat mij maakt blij,
Afkicken
Ik laat je gaan, met houvast
want ik weet dat je altijd in mijn gedachte blijft,
zoveel herinneringen, zo veel mooie maar ook veel foute,
de mooiste is de nacht dat wij elkaar ontmoetten,
meteen een klik en vanaf dat moment onafscheidelijk.
De eerste kus, we wisten niet wat me moesten doen,
dat gevoel zo perfect, avonden op het stadion, alles zo mooi.
De weekenden samen alleen in jouw armen liggen maakte mij compleet.
Nu ben je weg, en dus ook een deel van mij,
want wij waren samen één.
Nu is er alleen nog maar een leeg gevoel dat je niemand gunt,
het is afkicken en dit zijn de afkickverschijnselen.
Geen verdriet meer
Ik wil geen pijn meer
Ik wil geen verdriet
Ik moet hier echt weg
Maar niemand die het ziet
Ik wil niet huilen
Ik wil niet bang zijn
Ik wil dat dit alles ophoudt
weg met alle pijn
Ik wil hier weg
Ik wil ver hier vandaan
Maar hoe kan ik dat doen
Door gewoon weg te gaan?
Vindt hij het leuk,
om met me te spelen
Zoals hij dat altijd doet,
ben ik één van velen?
Zeggen dat hij van mij houdt,
en met andere meisjes afspreken
Mijn hart doet zoveel pijn,
zou ik mij kunnen wreken?
Ik trek dit niet meer
Ik wil los laten
Maar hij ...
Hij maakt het me zo moeilijk!
Liefde...
Liefde lijkt net een klok,
Het staat nooit stil.
Liefde lijkt net een tijdmachine,
Het veranderd elke keer.
Liefde lijkt net een auto,
Het gaat veel te snel voorbij.
Liefde lijkt net een game,
Ze playen je en je bent gameover.
Liefde lijkt net een film,
Het is leuk, maar eindigt altijd.
Liefde lijkt net een schatkaart,
Je vindt de ware bijna nooit.
Liefde lijkt net een jackpot,
Het kan al je zorgen weg werken.
Liefde lijkt net een liedje,
Het heeft altijd hetzelfde refrein.
Liefde lijkt net een verhaal,
Het heeft te weinig bladzijdes.
Liefde lijkt net een lamp,
Het kan aan en uit gaan.
Liefde lijkt net een vaas,
Als het breekt, breekt het echt.
Liefde lijkt net een grafiek,
Het kan stijgen en dalen.
Liefde lijkt net een snelweg,
Er gebeuren teveel ongelukken.
Liefde lijkt net een moord,
Je gaat er kapot aan als je het hoort.
Wij horen bij elkaar
jij vroeg het mij,
natuurlijk zei ik ja,
allebei zijn we blij,
ik denk aan je waar ik ook ga,
zonder jou,
ben ik alleen,
't is dat ik zo veel van je hou,
een leven zonder jou, is er geen,
wij horen bij elkaar,
wil je nooit meer kwijt,
zonder maar,
dat is een feit,
NEVER WANNA LOSE
in every way of live!
Door dik en dun
Door dik en dun
weet ik pas echt wat echte vrienden zijn.
Mensen die er altijd voor je zijn.
Zonder ooit te zeiken.
Dat je te veel eist.
Schatje.
Je hebt me laten voelen
wat echte vriendschap is.
Tot in de eeuwigheid
Ik hou van jou zoals je bent
Lekker gek maar dat ben ik gewend
Het woord liefde hoort bij ons
Het is nog mooier als goud en brons
Wij samen voor altijd tot in de eeuwigheid
Opa
Zo ver weg,
Maar toch zo dichtbij.
Alweer 9 jaar geleden
dat ik voor het laatst uw stem hoorde,
uw hand vasthield.
En u bent misschien uit het oog,
maar zeker niet uit het hart, opa.
En tot het einde van mijn leven bent u in mijn hartje.
En daarna kunnen we weer samen lachen.
Ik mis u zo !
Geen vriendinnen meer
We zijn samen al lang vrienden geweest.
Veel lol gemaakt en konden elkaar alles vertellen.
Maar nu is dat niet meer zo,
je bent verandert, nu ben je een grote B*ch.
ik heb je laten vallen omdat ik je niet meer vertrouwde.
Het is over nou.
Ik heb nu betere vriendinnen dan dat ik aan jou had.
Onzeker
ik voel me onzeker,
je bent een inbreker,
diep in mijn hart,
het voelt zo apart,
wil je wat vragen,
kan het niet meer dragen,
hoe kan ik het weten,
begin spontaan te zweten,
voel me zo verdomd alleen,
zonder jou, waar kan ik heen?
Eindelijk!
gisteravond was het raak,
niet gedacht dat ik dit meemaak,
je hebt toegegeven,
jij brengt kleur in mijn leven,
ik ook in dat van jou,
je weet dat ik van je hou,
ik weet wat jij van mij vindt,
ik hoop dat jij het niet verzint,
2 jongens
Eindelijk dacht ik te weten wat ik wil,
dat gevoel, echt heel Chill.
Ik leerde hem kennen, leuk, nieuw en spannend...
Tot die ene avond, dat er iets mis ging,
waardoor ik twijfelde aan mijn gevoel.
Niet veel langer kwam ook hij...
die me miste en me terug wil..
Dat was eigenlijk helemaal niet meer zo Chill.
De verwarring, de afspraken...
en het verleden dat er opeens weer toe deed.
Nu weet ik dus niet meer wat ik moet...
Allebei zo lief en leuk,
maar ook herinnering aan de deuk en een breuk :(
Bestond er maar een spreuk
waardoor de verwarring weer verdween!
2 jongens,
zo verschillend maar ook weer zo gelijk...
laat me maar zien voor wie ik echt moet gaan,
wie echt van me houdt en wie het met me meent?!
dat vind ik nu belangrijk!!
Bang
Bang,
ik ben bang je kwijt te raken,
bang dat je mij niet meer ziet staan.
Bang dat je bezig bent met andere zaken,
waardoor je mij uiteindelijk zou laat gaan.
Bang dat een ander het geluk verstoort in ons leven,
waardoor alles wordt weggegooit wat we samen hebben bereikt.
Bang dat je wegloopt van ons streven,
en helemaal niet meer naar me omkijkt.
Bang om machteloos toe te kijken,
hoe je langzaam van me afdwaalt.
Bang dat dit onze relatie gaat bezwijken,
wat hebben we ons toch allemaal aangehaald?
Bang, moet ik nog bang zijn?
Of gaan we samen de toekomst tegemoet?
Bang, laten we gewoon zijn,
vanaf het begin dat we elkaar hebben ontmoet.
Als ik dood ben..
Zou er een plek bestaan,
hier ver vandaan,
waar ik dood ben.
Kan het niet meer aan.
Waar ik jou vergeet,
en alle zorgen kan laten gaan.
Want deze aarde,
Is niets voor mij.
Dat ik hier nog ben,
maakt niemand blij.
Altijd zeiken ze,
doe dit, doe dat.
Nu is het moment gekomen,
Nu ben ik het zat.
Dus geef me een pistool,
en laat me mezelf doodschieten.
Want als ik dood ben,
Kunnen jullie van je leven genieten.
Laat me..
Laat me dood zijn,
laat me lijden.
Laat me de wereld zien,
maar er niets van begrijpen.
Laat me huilen,
laat me het proberen.
Laat me alles opnieuw doen
en laat me alles leren.
laat me weglopen,
laat me alleen.
Laat me alles vergeten,
want alles was gemeend.
Laat me voor een trein springen,
laat me vermoorden.
Laat me ergens doodgaan achter,
en vergeet me
zodra jullie niets meer van mij horen.
Die ene jongen
Jij bent die ene jongen,
Waar geen woorden voor bestaan.
Die ene bijzondere jongen,
Waar alleen sprookjes over gaan.
Maar ik zag jou,
En ik wilde jou,
Ik had jou,
Maar jij liet mij gaan.
Omdat ik teveel was veranderd,
Je kende me niet meer.
En door die tijden die we hadden,
Besefte ik het me steeds weer.
En als ik die persoon van toen kan zijn,
Zou ik dat met heel mijn hart willen zijn.
Want als ik jou zie, besef ik dat ik je mis,
En dat doet me veel pijn.
Want ik wil alleen bij jou zijn.
Een laatste groet
Het spijt me, als je wilt dat ik niet besta.
Het spijt me, als je wilt dat ik ga.
Dat ik wegloop, dat ik verdwaal.
Dat ik verdwijn, het einde van mijn verhaal.
Je moet ermee leren leven, met mij.
Ik leerde niet met mij leven, en jij?
Een blik, kostte mij mijn leven.
Een blik, kan ik dat ooit nog aan jou geven.
Want door jou, ben ik alles verloren.
Want door jou, ben ik alles kwijt wat ik ooit heb gezworen.
Een traan, je liet me huilen.
Een traan, je liet me vallen in alle kuilen.
Een laatste groet, alles wat ik nog uit kan spreken.
Een laatste groet, mijn afscheid is niet zwaar gebleken.
Weggenomen door de zee
Ik hoor de schelpen onder me, smekend met hun krakende geluiden.
Ik voel het zand onder me, langzaam door het water verdwijnen.
Wat ooit eens was, is niet meer.
Diep van binnen, doet het me heel veel zeer.
De geluiden en dingen van toen, lijken enkel illusies.
Enkel de tranen van nu, herinneren me hoe het was, zonder al die ruzies.
De zee trekt langzaam weg, het strand wordt zichtbaar.
Zo overzichtelijk, maar toch ook zo kwetsbaar.
Een wazig beeld, dat mijn hart bedekt.
Een vage groet, die zich langzaam uitstrekt.
Tijd heelt alle wonden, toch niet allemaal.
Elke keer opnieuw, altijd hetzelfde verhaal.
De zee die wegging, komt nooit meer terug.
Diepe gedachten, worden weggevaagd met een kille zucht.
Eén blik op alles wat was, schrijvend in het natte zand.
Weggenomen door de zee, nooit meer aan land.
Langzaam verdwenen uit het oog, maar nooit uit mijn hart.
Laat mij met rust
Heel even dacht ik dat ik je kon vertrouwen
Heel even dacht ik dat jij degene was op wie ik kon bouwen
Heel even dacht ik eindelijk heb ik je gevonden
maar toen had jij ons door je leugen ontbonden
dus dit is wat je echt wil
eenzaam, koud en kil
Dan moet je goed zo doorgaan
maar één ding; laat mij met rust voortaan..