Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Pappa
Pappa,
Ik wil nog lang
van je genieten.
Geen ruzie maken
geen verwijten gieten.
We botsen weleens.
Dat is niet raar.
Dat kun je hebben
met dezelfde
karakters,
nietwaar?
Maar toch ook
hebben we onze
fijne ogenblikken.
We kunnen niet
zonder elkaar
en als ik je
nodig heb,
hoef ik maar te kikken.
Van mij mag je niet sterven.
Al zou ik heel veel
erven.
Als je dood bent
hoef ik de erfenis
al niet meer.
Nee, alles wat ik me dan wenste:
Was dan het volgende:
"Was pappa er maar weer".
Toch zal eens die tijd komen.
Wat ik je voor die tijd
wil zeggen:
"Eens zal het zo zijn,
als jouw tijd is gekomen,
dat dan al jouw mooie dromen
daadwerkelijk ook
uit zullen komen.
Want dan ben je in de hemel
en heb je nooit meer pijn,
en als ik later bij je kom
hebben we het
samen weer fijn".
Daarom kan ik berusten
dat je me ooit gaat verlaten.
Maar ik hoop toch
dat de tijd die ons nog rest
verstrijkt in een snelheid
met mate.
Ik zag
Ik zag een nieuwe hemel....
Ik zag een nieuwe hemel
en een nieuwe aarde.
Daarop kwetste niemand iemand.
Men liet iedereen in zijn waarde.
Een wereld zonder pijn
heb ik gezien.
En dat op aarde nog wel!
Het tegenovergestelde van nu;
Dit was de Hemel in plaats van de hel.
Dit alles, deze weelde, na mijn dood te beleven
is mijn grootste wens.....
Maar ach.....Dan zal ik wel even moeten wachten:
Want voorlopig ben ik nog een levend mens....
De fatale single
De fatale single/ThanKX to "Suicide Blonde".
Je aanbad hem, die zanger van INXS, die Michael Hutchence.
Aan mij vroeg je toen de betekenis van zijn titel van zijn destijds nieuwe single:
“Suicide Blonde”.
En ik vertelde je dat het stond voor een haardracht
Die men in de 60-er jaren gewoon was om te dragen.
Later hoorde ik het je aan een ander vragen
En die gaf je het juiste antwoord
dat ik (verontrust) voor je had willen verzwijgen namelijk:
Dat het woord ‘Suicide’ afzonderlijk letterlijk ‘Zelfmoord ‘betekent.
Je aanbad hem……
Zo erg….
Je wilde hem ontmoeten, ik ging met je mee.
Samen wachten bij de artiestenuitgang, waar we werden tegengehouden door de dranghekken.
En ja hoor: Daar kwam-ie-dan:
En voor ik het wist werd ik naar voren gedrukt zodat ik tegen hem aankwam.
Ik kon nu tegen hem zeggen wat ik zolang tegen hem had willen zeggen
-zonder dat jij het hoorde.-
Dus tijdens die paar seconden
maakte ik van de gelegenheid gebruik om die 2 woorden in zijn oor te fluisteren:
“Suicide yoursèlf”!
Hij keek me daarop lang met een bevreemde blik in zijn ogen aan en wendde zich toen tot jou.
Jij weet donders goed wat er toen gebeurde; Maar dat telt voor mij slechts als een detail.
Maar O, wat ben ik nu blij
Dat ik die Michael misschien heb kunnen duidelijk maken
Dat jij er,
Bij het volgende concert dat hij in Nederland zou geven,
Er mede, ‘door hem’,
waarschijnlijk niet meer bij zou zijn.
Het is vreemd….
Ik wist het allang van tevoren
(want) ik begreep je wel, maar kon je onmogelijk helpen.
Omdat je op de en of andere manier niet kon begrijpen
hoe ik je kon begrijpen.
Waardoor je weer een blokkade opwierp,
(Zonder het zelf te weten).
op de weg van hulp
naar jou
van mij….
Over het gedicht:
Pina Jones, 1993.
"De fatale single.”
(Heb ik eindelijk weer een publicatie, vergeten ze (het stelletje *&^%$#) mijn naam eronder te zetten.
Bel ik boos op naar de redactie van Nieuwsweek: “Ja, we hadden geen ruimte meer”)!
Hier komt-ie- :
(Inleiding tot het gedicht) :
Jely is een meisje dat zelfmoord pleegde in 1993. Ik heb erop ''gewacht' want ik zag het aankomen.
Voordat het dan echt gebeurt, als je het al verwacht, lijkt het heel lang te duren en toch; Als zoiets gebeurt is het atijd toch onverwachts en ondanks dat je het aan zag komen is het toch shockerend.
Noot van de schrijfster:
Natuurlijk kon Michael zelf niks doen aan de dood van Jely: Dat was haar eigen keus.
Daarom staat ‘door hem’ tussen haakjes.
Chagrijn
Daar zit je dan;
Je kijkt naar buiten;
Klote weer (zoals altijd).
Klote dag (zoals altijd).
Jij voelt je rot
en alles om je heen is rot.
Je ziet niet meer
hoe het zonnetje
voorzichtig tevoorschijn komt.
Je ziet niet meer
hoe de regenboog van kleuren
verschijnt
Zelfs àls je keek
zou je het nog niet zien;
Want je hebt geeneens
de moeite genomen
de gordijnen open te doen
Maar zelfs dat
viel je niet op.
't Is jammer dat ik het moet zeggen:
Maar;
Je hebt gewoon een bord
voor je kop.
Over het gedicht:
Voor mezelf geschreven vlak voordat ik uit een diep dal kroop.
Schelpen in het zand
De tijd van schaamte
Is voorbij
Ik ben nu ouder,
Voel me vrij, meer vrij
Ik ben niet meer
Dat kleine kind
Dat vecht tegen alles
Dat haar bindt
Ik laat me meevoeren
Op de golven van de wind
En lach naar alles
Dat ik op mijn weg vind
In stilte lijkend
Op dat kleine kind
Op zoek naar erkenning
Slechts op zoek
Naar een vrind
Maar nu met de zekerheid
Dat ik de schelpen
Die ik zoek
Altijd in het zand
Terugvind.
Over het gedicht:
(Nu alweer) een wat ouder gedicht.
Afscheid Joep.
Afscheid Joep, vriendje van Pientje.
Van de week, Joep, namen we afscheid.
Want; Het was je tijd.
Een fijne tijd hebben we samen gehad.
Aan elkaar hadden we heel wat.
Je was en bent nog mijn maatje
en ik weet dat je nu nog om me heen bent
en me altijd hoort
Afzonderlijk, maar toch samen,
zetten we nu ons leven voort.
"Still loving you" is mijn boodschap aan jou;
Want ik houd nog altijd van jou.
Op het laatst lag je er zo rustig en vredig bij
dat ik er ook vrede mee had,
vooral doordat ik nu wist:
"Nu ben je ook heel gelukkig
en blij"!
Over het gedicht:
Je vrouwtje Pina Jones.
Geluk 3.
Geluk zit 'm in de kleine dingen,
een kindje dat staat te zingen.
Geluk is ja zeggen tegen het leven
en je vijanden doen vergeven.
Geluk is een reisje langs de Maas,
maar geluk is ook een broodje pindakaas.
Geluk brengt je een goed gevoel.
Geluk is als jij begrijpt wat ik bedoel.
Voor jou.
Een leven met diepten en dalen
Dat zich gaat vertalen
In een zoektocht naar de kern van het leven
Waar duidelijk wordt dat de essentie is 't geven
Zonder jezelf daarbij te verliezen
In dit leven voor Hem te kiezen.
Stop,met pesten!
Dat gepest!: Ik wil het niet meer.
Dat gepest!: Het doet zo'n zeer.
Men trapt maar steeds op je ziel;
De gevolgen zijn meer dan nihil.
Onzekerheid volgt; Je leven blijft een strijd.
Er is niks wat je daarvan bevrijdt.
Littekens heb je tot in lengte van dagen.
Doordat gedrag van die vervelende blagen.
Je blijft die littekens met je meedragen.
Waarom waarom blijf je je afvragen....
Waarom kon dat tijdens mijn schooltijd niet normaal?
Maar zo heeft iedereen zijn eigen verhaal.
Dat pesten in mijn leven blijft maar doorwerken
En zo hoor ik soms peststemmen;
Al zullen jullie dat niet merken.
Zo moet ik dealen met mijn pestverleden,
Wat ik zal meedragen tot in het heden.
Ziekten
Een ziekte: Het komt als een indringer in je lijf....
Het is zo'n erge ziekte die kanker
Je hele lichaam van binnen verandert.
Verdorie; Je was vroeger altijd zo gezond.
Maar nu kan je dat niet meer zeggen;
De kanker snoert je de mond.
Een ziekte; Het komt als een indringer in je lijf.
Dat is een feit; Dat staat buiten kijf.
En welke ziekte je ook hebt;
Het is zaak dat je je daar toch mee redt.
Maar door een ziekte de dood in ogen zien,
Nee dan red je je niet langer,
En is het voor je afgelopen bovendien.
Helaas dan heeft het zo moeten zijn;
Rust in vrede die mensen: Zonder (je) pijn.
Soms
Soms....
...speel ik met mijn herinneringen.
Ik schud ze door elkaar
en ze vallen....uit elkaar.....
.....Als een puzzel....
Ik neem een hoofd dat ik vind;
Het hoofd van een meisje
met een rode hoed.
En ik neem een stukje
Van de blauwe lucht
Dat ik vind.
Ze passen niet
in elkaar.
Ik denk:
Het lijkt maar zo.
En ik doe
of ze wel passen.
De blauwe lucht, het hoofd
Zit diep diep verstopt.
Het is een meisje;
Een klein meisje.
Ze huilt, ze is ongelukkig.
Dat meisje.....
ben ik...
De blauwe lucht
herinnert me aan vandaag.
De toekomst.
De alledaagse dingen.
De dingen die het dichtst
In mijn herinnering liggen:
Plezier, geluk, duidelijkheid.
Het gras is groen.
Het herinnert me aan
Dat ik jong ben.
Dat ik nog moet leren
Van mijn fouten
en mijn geluk.
Als ik deze herinneringen
samensmelt...
...maakt de blauwe lucht
het meisje gelukkig.
Ik laat haar lopen
in het groene gras en
ze leert van haar fouten.
En zo maak ik
mijn eigen dromen.
Het helpt om dingen
duidelijker te zien
Het helpt om
ongeluk in
geluk te veranderen.
Want iedere dag
Geeft een herinnering.
En herinnering geeft dromen.
En in dromen mag je toch zelf uitmaken
Hoe het afloopt?
Week van de psychiatrie 2015
Psychiatrie op de schop....?!
Een beter beleid is ons gegeven.
Werk in uitvoering voor een beter leven.
Met het team samen
waar ik mee werk
kan ik dat beamen.
Goede sturing door het team,
correct toegepast door mij,
wordt goede samenwerking:
Dat zul je zien!
Mijn soulmate
Een hond
is zo een kostbaar bezit.
Is hij nou
bruin, zwart of wit.
Als hij mee mag,
rent hij naar de deur
met een vaart
en ik schiet in de lach.
"Ja ja, je mag al mee"
na het wandelen een koekje
en hij is weer
"tevree''.
Zo een trouwe hond,
maakt een soulmate
niet meer nodig.
Hij maakt hem zelfs
overbodig!
Het demasque
ooit zijn wij
de tent in gegaan
nieuwsgierig naar leven
binnen keken wij
elkaar lachend aan
clowns in ons eigen bestaan
hebben de nummers gezien
af en toe opgetreden
gestoeid met vandaag en verleden
maar het demasqué
kwam sneller dan
wij ooit verwachtten
glans en glorie waren verbleekt
de kleding werd sleets
het heilige vuur was verdwenen
nog klinkt de finale muziek
publiek is er niet
applaus komt van een cd'tje
we zijn stilletjes weggegaan
hebben de tent netjes gesloten
wachten nu op vervoer naar boven
Gerrie op zijn fiets
Gerrie springt weer op zijn fiets.
Dat is wel even een sportief iets!
Hij ringt een keertje met zijn fietsbel
En waar hij dan zijn moet,
Daar is hij dan ook snel!
De wulps gekrulde
geen papyrus meer
of dikke rollen perkament
handgeschreven boeken
worden als museumstuk gekend
het goud op snee
de wulps gekrulde
grote halen in tijdloze
levensverhalen zijn voorbij
het handgeschept papier
waarop vezels streden
met de letters van de
kroontjespen verleden tijd
woorden kaatsen
in het naamloze zwart wit
het onpersoonlijke gezicht
op emotieloos A-vier
nog is het eind niet zoek
ons archief van leven
twitter en de social media
zijn al in the cloud te lezen
Fluweelzachte vergetelheid
het was
ons vlammetje
dat speelde
warmte lekte
en pijn deed die
maar langzaam heelde
onze blikken
liet vonken in
kostbaar samenzijn
liefde kleurde
in uren zonder tijd met
fluweelzachte vergetelheid
een vuur dat
nog altijd brandt
tussen hart en hand
De hemel was leeg
het voelde bevrijdend
en als zoete pijn
om eindelijk
onder gelijken te zijn
de hemel was leeg
toch gevuld met ons allen
geen opzien meer naar
of voortdurend aanbidden
nooit meer het kijk
en licht jaloers vergelijk
in het stralende licht
vibreerden wij samen
namen deel aan het eeuwig
geheel waar wij zonder
naam naadloos in pasten
Het mystieje
ik ben geen
sprookjesverteller
van huis uit
ik kies de stilte
droom mijn wereld
die binnenin ontluikt
natuurlijk tuig ik
de kastelen op met koning
en wat prinsen aan het hof
maar hun gebakken lucht
slaat aan en laat het
mystieke voor altijd gaan
ik wil spelen
de ergste confrontaties
tussen groepen liefdevol helen
in een wereld waar
respect de adem is en zon
de mensen koestert met zijn licht
Illegale werkelijkheid
een handvol beelden
namen wij mee
de wegen lagen klaar
in een zonnig perspectief
maar wij konden
niet eens lopen
wel de hand vasthouden
in samen het beste hopen
de plaatsen zijn verdeeld
in ruimte zonder grenzen
de stemming van de dag
bepaalt zijn eigen wensen
nog koester ik mijn dromen
in parallelle tijd
geluk maken we samen
uit stukjes illegale werkelijkheid