Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Hoe goed is het om familie te hebben
ik heb gelukkig een goede familie
heel veel geluk heb ik gekend
mijn oma en opa hadden twaalf kinderen
hele leuke ooms en tantes
mijn moeder was de oudste
en was heel zorgzaam voor haar
broers en zusjes
het is ook een gelovige familie
mijn opa was evangelist
en ik hoop dat ik in zijn
voetstappen mag lopen
hij was een hele eerlijke man
en ik vond het heerlijk bij het eten
naast hem te mogen zitten
hij las ook uit de bijbel
en ik mocht altijd de laatste tekst zeggen
er zijn nu niet veel mensen in leven
ik heb nog één oom en één tante
maar we hopen elkaar gauw te zien.
ja, een goede familie is heel fijn.
Er is nog discrimatie
ja, we weten dat er nog
discriminatie is
ja, dat is heel naar
veel mensen hebben
het moeilijk
naar dat er in deze eeuw
nog discriminatie is
we hopen dat er spoedig
een einde aan komt
op deze aarde is nog veel ellende
maar we weten dat er
gauw een einde aan komt
op de nieuwe aarde die zal komen
zal alles goed zijn.
Veel engelen zijn om me heen
veel engelen zijn om me heen
ja, er zijn veel goede mensen
heerlijk is het te weten
dat veel mensen van u houden
ja, lieve god, ik ben ook blij
dat ik een engel van u ben
ik heb zo mooi over u
en jezus gedroomd
en we weten dat we
heel spoedig bij u zijn
daar verlangen we naar
en dank voor alle engelen.
we houden van u beiden.
Ik voel me eenzaam in deze wereld
ik voel me eenzaam in deze wereld
ik vind deze wereld niet zo mooi
en voor de gelovigen
is het niet gemakkelijk
velen worden vervolgd
en ik voel me ook eenzaam
en hoop spoedig mensen te
ontmoeten die ook in u geloven
ik zal daar heel blij mee zijn.
ja, veel mensen zijn eenzaam
maar gelukkig weten we
dat god ons wil helpen.
dank u, vader.
Ik hou van god
ik hou veel van god
de god van abraham, izaak en jakob
ik heb u nog nooit zo lief gehad als nu
en ik wil u graag dienen
op de smalle weg lopen
ik weet dat u veel van me houdt
en ik weet dat u alle mensen zal redden
dankbaar mogen we zijn voor zo een god
ja ik weet dat ik mag bidden
tot u om geloof, hoop en liefde
wilt u zijn bij alle mensen
dank u wel, vader.
Tussen twee werelden
fluorescerend
kleuren aromatische
geuren op vleugjes
warme wind van een
spelende avondbries
het is de balans
die het rood van de
ondergaande zon hangt
tussen twee werelden
in minutieus evenwicht
waarbij tijd lijkt
uit te dijen zonder
in verglijden op te gaan
seconden stil blijven staan in
een totaal ervaren van geluk
waar grenzen
zich laten zien als reeds
vervulde wensen in de
carrousel van leven
licht en warm samen zijn
Lazen ogen mee
zij wisten de vocalen
snel naar boven te halen
maar in het fijne werk
waren ze niet zo scherp
daar speelde de lach
met mimiek een
doorslaggevende rol
begrepen worden was lol
pas toen zij echt
iets wilden zeggen
probeerden dat met klanken
uit te leggen lazen ogen mee
kwam er diepte in
communiceren en voorbij
de grens van nu konden zij
ook eindelijk presteren
de vroege dichter was zijn
leeftijdsgenoten ver vooruit
proefde in klank het rijmen
zij wilden hem niet als gelijken
Een onmenselijk nouveaute
in een vaag verschiet
zag ik mensen dwalen
verstoken van kwalen
waardoor zij generaties
lang geteisterd zijn geweest
de medische overwinning
was een feest van het
immuunsysteem dat anticiperend
de wereld heeft betreden helaas
met een onmenselijk nouveauté
het narcisme is doorgeschoten
zonder remmingen en de mens
heeft zich afgesloten van het plebs
creëert zijn eigen hoogtes
spiegelt meer waarde dan hij heeft
menselijkheid en verbinden zijn
uit de tijd de eenling telt geluk
als parameter voor kortstondig
leven dat de generatie van
gedoemden nog is gegeven
regeneratie is voorbij in een
mentaliteit van steeds de beste zijn
je wilt de kans niet lopen dat
een knappere en slimmere mens
jou nog voor je tijd op zal knopen
Die pluizenbol
zij speelde kleuren
danste muziek
zong sterren van
de hemel maar
mij kende ze niet
ze was die
pluizenbol tussen
opgeschoten bloemen
ravottte op de hei
de hele dag dolblij
wij keken naar
elkaar deelden
een omgeving
er was goed voelen
zonder enige beleving
wij een beweging
eten en weer gaan
maar echt vertrouwelijk
nooit liet jij jouw ogen in
herkenning langs mij gaan
In het wildkleurige
de uren zijn feest
weggedoken in de
anonimiteit vierde hij
bevrijdingsdagen
geen verantwoording
en vragen als hij weer
opdook met hoe het
was of elders is geweest
hij wist zich jager
op groot wild in donkere
wouden van herinnering
selecteerde prooi op mooi
kende het uitdagend
bewegen de vragende
blikken het schikken en
ontsnappen zonder pakken
maar dit jaar bronsde
niet meer als vanouds
er zat grijs in het wildkleurige
gewrichten werden stijf
ook het spel miste zijn
eindeloze hoogtepunten
diepe blikken raakten wel
maar niet altijd de warme hel
een thuiskomen
door zware griep geveld
de sterke onderkoeling
verdunde aanmerkelijk de spoeling
Echte mannenzaken
zij wiste
de tranen van
haar gezicht
maar de beddingen
bleven vochtig in
onbenoembaar verdriet
haar treurnis in
dit lied gold niet
de dingen van de dag
maar meer de
stappen die anderen
in overmoed namen
zij was tevreden
met de tuin en
een kleine stapel vee
alleen hij wilde meer
de stad en verder weg
voor echte mannenzaken
hij is gegaan zij droogt
in de tuin van herinnering
haar tranen in dit stil bestaan
De nadagen
het was geen
majestueuze vuurbal die
aan de hemel verscheen
noch een ingetogen
stukje décor vol
nostalgie uit de nadagen
er vibreerde iets
tussen licht en lucht
dat ieder mentaal raakte
onontkoombaar schreef
een boodschap zijn letters
in de menselijke geest
een bericht dat voor
allen dezelfde inhoud had
door tal van beelden begeleid
er is geen geloof
en hopen meer wel liefde
in een heel zeker weten
wij delen eeuwigheid
zijn deel van de
oneindigheid van leven
wij hebben eindelijk onszelf
begrepen als goden in een hemel
die voor ons moeder aarde zal zijn
Schermde schimmig
de passen
waren afgemeten
alsof het gaan
structureel verbonden
was met ons bestaan
voor zwierigheid kul
en vreemde strapatzen
bleek er geen ruimte te zijn
hun vertoon schermde
schimmig en incidenteel
ontsproten aan
losbandige geesten die
keten belangrijker vonden
dan orde en rust in ons al
zo saaie burgermansleven
het was niet alleen
de avant garde maar
ook van binnenuit werd de
moraal op de hak genomen
in gewone menselijke dromen
Verte
ik voelde energie
uit je ogen stralen
ervaarde warmte door
een liefdevol inhalen
je heerlijke lach
was als groen gras
op een koele wellness
tijdens een hete dag
muziek was er niet in
een weldadige stilte die
lommer zonder woorden
voor zich deed spreken
wij hebben tijd stilgezet
door op te gaan in elkaar
de verte heeft een klok doen
luiden maar we wisten niet waar
Iets natuurlijks
ik heb alle toeters
en bellen weggedaan
wilde alleen iets hebben
waarmee ik kon gaan
geen namen of
andere herkenbaarheden
zij verwijzen bij verdienste
al snel naar het verleden
waar het object
belangrijker dan functie
is geworden en zijn eigentijdse
doelstelling snel heeft verloren
langzaam kom ik zo
uit bij mijn eigen lijf dat
ook gebouwd is om te gaan
hoewel we liever zitten
tijd en snelheid
zijn de heersers die bewegen
bepalen en wij de sukkels die
voor iets natuurlijks veel betalen
Veertigdagentijd
Een tijd van bezinning en inkeer
Want Jezus moest voor ons lijden
Om ons van zonden te bevrijden
Jezus onze Heiland, onze Heer.
Hij heeft voor ons gestreden
Tot in de dood is Hij gegaan
En wist de boze te weerstaan
Onschuldig heeft Hij geleden.
Jezus, Hij heeft aan ons gedacht
En heeft zich voor ons gegeven
Opdat wij met Hem zullen leven
Hij heeft alles voor ons volbracht.
O wonderbare liefde ons betoond
Geen dank hier voor is te groot
Jezus, onze Redder uit de nood
Die nu bij God de Vader woont.
Veel engelen
er zijn veel engelen om me heen
mensen met een liefdevol karakter
en zachtmoedig van aard
ja, het zijn kinderen van god
altijd worden we weer geholpen
door deze engelen
hoe gelukkig mogen we zijn
ze op ons pad te mogen ontmoeten.
Ik hou van u
lieve vader
ik hou van u,
u bent het allerliefste
het is te zwaar voor me
zoals het leven nu is
de tegenstand van de
geesten in de lucht
zijn te groot
maar ik weet ook dat ik de
heilige geest heb ontvangen
en dat zij me helpt.
dank u wel, vader.
dank u wel, vader, dat ik
een kind van u mag zijn.
wilt u me deze dag ook helpen?
Met gods zegen
wij hebben
het land verdeeld
een tuin geschapen
waar ieder zijn deel van
de schepping kan maken
met groene vingers
zwarte aarde strelen
knoppen en verwarde
bloemen nog even stelen
in hun openen naar de zon
ik wilde stuifzand
duinen en veel wind
dacht mij een kind
met grote zwarte hond
en zee als vagebond
alleen het helm
is blijven staan
bramen hebben alles
overwoekerd ik heb ze
met gods zegen laten gaan
nog hebben wij
het land niet afgebakend
er is geen strijd want ook
eeuwigheid is door de natuur
vandaag nog niet te maken
Gesloten kracht
ik heb ze zien komen
zachte lieve lijnen
zonder elkaar te raken
op weg naar verdromen
klaar zijn de scherpe
hoekigheden in
splijtend uitstralen
nu rest kwetsbaarheid
in zacht ontvangen
op het pad van verlangen
naar nog meer lijnen die
geborgen zijn verfijnen
wij naderen geen cirkel
zijn niet op zoek naar
gesloten kracht maar openen
voor schoonheid en pracht