Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Jouw liefde
jouw liefde is mij heilig
bij jou vind ik liefde
blijdschap en vrede.
ik weet dat het
veilig bij jou is
ik ben vele wegen gegaan.
en heb altijd verlangd
naar een grote liefde
mijn leven bij jou is
het mooiste
je bent het mooiste
kleinood in mijn leven.
dank je wel lieveling,
dat je van mij houdt.
ja, het geluk is gekomen.
blijf altijd bij me.
ik kan niet meer zonder je.
je bent de hemel in mijn bestaan.
Dansten eenheid
jij raakte me
ik haakte in
volgde de lijnen
van jouw patronen
in stromen die
door hormonen
werden bepaald
verstrengelden
zachtjes de vingers
smolten in
elkaars armen
dansten eenheid
op de melodie
van eigen muziek
proefden stilte
na het uitbundig
moment van
onze liefde
voelden het
nieuwe leven
zo diep gewenst
Een volmaakt samen
het was de man
met de donkere ogen
waar jij voor viel
hij sprak en zong
over liefde en geloven
raakte jou tot diep in je ziel
zijn innemende lach
nam je mee naar
verre bossen en golvende zee
in zijn verhalen
kon je verdwalen maar
zonder enige angst ging je mee
bij het vlammende vuur
speelde hij zacht het warm
verlangen van het kleinste uur
jij bent in een
andere wereld geweest
zonder afstand en pijn
het was voor even
een volmaakt samen in
de bereikbare hemel van zijn
Mijn licht bewolkt leven
ik heb wolken
altijd bedacht
hun nevelig
ijle waterpracht
bevat al mijn dromen
zij kleuren
mijn stemming
wispelturen het
gevoel van alledag
duisteren de nacht
ook jouw gezicht
in het wit-roze licht
van opkomende zon
met de ontwapende
lach van ontwaken
samen gaan we
de ochtend maken
oplossend in blauw
koesterende warmte
omdat ik van je hou
in bijna verdwijnen
schraap jij voorzichtig
met lieflijke schaapjes
hemelse vegen in
mijn licht bewolkt leven
De uitnodiging
in al jouw gebaren
zie ik de uitnodiging
van samen ervaren
een stille wenk
de schalkse lach
ik weet dat jij op me wacht
vaak al eerder
in ogencontact
zag ik dat jij aan mij dacht
dan sprankel je
een speelse uitbundigheid
wil alle liefde aan mij kwijt
in het vlinderen
naar de kleur van de zon
nooit kijken wij een keertje om
Onderhuidse stromen
zacht droeg
ik jou op warme
handen van verlangen
ogen wisselden
woorden waarvan zinnen
met liefde beginnen
ik kende het
onderhuidse stromen van
dromen die teder uitkomen
tot jij mij
voorzichtig raakte
de spanning zich ontlaadde
en wij blij lachten over
dit onverwachte lentegevoel
terwijl wij nog op de winter pasten
Een voelbare kus
je waaide
jouw lach naar
een zaal vol
verbijsterde mensen
gaf handen applaus
terug met intens
gelukkige wensen
in een voelbare kus
danste voorbij
met magische
aantrekkingskracht in
onweerstaanbare ogen
zij hebben
jouw mystieke
aanwezigheid met
hun ziel kunnen ervaren
in samen voor even
de wereld vergeten
het bestaan als een
echt paradijs te beleven
Mystiek verwijs
het is de pijn
die ik altijd voel
ook bij anderen
een gemis als
ingehouden lijden
om wat er niet meer is
het verlangen om
steeds op weg te gaan
naar liefde en geluk
een levenslang
zoeken naar het
ontbrekende stuk
mystiek verwijs
vond jou in het
kieren van de hemel
jij opende handen
vol herkenning in
onze bestemming
terug naar het paradijs
zonder gemis en pijn
in volmaakt kunnen zijn
Vingerlicht
ik zou je
door heel
vluchtigjes raken
langzaam wakker
willen maken
in warm
gedachten strelen
de trauma's
van donker
willen helen
jouw dromen
vingerlicht tot
schemerpatronen
weven in de
kleur van de dag
naakt de zon
geboren zien worden
in haar stralenbereik
oplichtend als toen
in het aards paradijs
Applaus ligt al klaar
ik weet echt wel
wie je bent
toch raadselt
iedere keer je lach
het is de kracht
van het moment
dat onverwacht
lieve vrolijkheid kent
in subtiele dingen
vinden je ogen
kleine herinneringen
weven gedachten plezier
je mond krult
woorden die vorm
en kleur geven aan
de kleine voorstelling
een etalage die
tot leven komt
in geest en gebaar
het applaus ligt al klaar
alleen mis ik
altijd het script
hoor verkeerde tonen
valse melodieën zingen
pas als ik de lach op
je lippen ontraadsel
laat jij mij toe lees ik in
jouw ogen de magie van de clou
Bij de kachel
met grijze, ondoorzichtige vitrage aan de buitenkant
komt licht alleen nog uit de gashaard
warmte van blauwe vlammetjes
kruipt onder onze huid
terwijl ik luister naar het snurken van de poes die naast ons ligt
geef ik je mij in handen
Melodieuze energie
ik weet het oog
de magie van licht
waarin zicht al het
aardse overschrijdt
de tijd mystieke
componenten geeft
omdat hij als schaduw
naast eeuwigheid leeft
facetten tonen
muzikale kleuren in
hun snelle werveling
van melodieuze energie
waar vormen zich
kortstondig manifesteren
pulseert een warmte
die ons de hemel leert
momenten van
volmaakt geluk
die aardse uren als
eeuwigheden laten duren
Schelpend zand
het was onaards
de plaats waar ik
jouw voeten waste
er was alleen
een lichte plek
de wereld heel ver weg
er golfde zee in
een mildheid zonder
overheersend kuiven
zij bloeide blauw
op het witte strand
van schelpend zand
een zilte zon
scheen magisch licht
mystiek weerkaatste in je blik
wij voelden de
nabijheid van het paradijs
lachten samen hemel
ik wist mezelf kwijt
in totale overgave
vond jou in nirwanawater
Verbond
of je levend bent of dood
maakt niet veel uit
je hebt mij aan je vastgeplakt
je ogen bij mij ingeprent
je nagels in mijn vlees gezet
je stem verborgen in mijn oren
of je levend bent of dood
ik raak je nooit meer kwijt
Licht schoorvoetend
in jouw verschijnen
lijken alle grenzen
ogenblikkelijk te verdwijnen
licht schoorvoetend
kom je op in een teder
en terughoudend bewegen
ineens gooi jij je los
straalt een openheid
in je diepste emoties gevend
daar waar nog
jouw vitaliteit naar
de eigen schulp verwijst
bespeel jij de wereld
met een mystieke blik
in je hemels gezicht
jouw aantrekkingskracht
trilt door heel mijn wezen
mijn ziel heb ik al aan jou gegeven
Jij geeft
Jij geeft me de energie
voor dit gedicht
Jij geeft me de warmte
van een knuffel
Jij geeft me de kracht
van de zon
Jij gaf me je hart
voor de nacht
Jij bent de roos waar
ik vanacht aan dacht
In samen slapen
ik volgde de
lijnen die langzaam
in je hand verschijnen
kende hun naam wist
waarvoor ze staan en toch
kon ik hun loop niet rijmen
voelde warme energie
onder je huid waar al
het zachte leven klopte
jouw reageren was
geen verweren maar een
zoeken naar totaal contact
ik wist dat jij er was
met heel je wezen en
kon mij zorgeloos overgeven
we zweefden vrij
en door elkaar in een
verbazingwekkende dimensie
gedachten rolden uit
in een nog maagdelijk gebied
op hemelse frequenties
wij zijn voor even god geweest
in samen slapen hebben wij
elkaar opnieuw geschapen
Liefdevol
je ogen lachen
jij hebt altijd al
het talent gehad
om met je blikken
woorden te bezielen
ze zoveel warmte
mee te geven dat
zij in raken hun
energie laten stralen
in zachte koestering
het zijn jouw vragen
die het beste in ons
naar boven halen
met een weerwoord
verpakt in onze lach
jij maakt het
delen compleet
omdat jij de pijn
van ons zijn onderkent
haar altijd liefdevol heelt
Over dat
je streelde
met een bijna
achteloos gebaar
mijn wang
terwijl jij
in zinnenlange
monologen tegen
de wereld sprak
je mening gaf
over van alles
en natuurlijk
over dat
jouw visie
warm belichtend
hopend op
mijn zwichten
nooit raak
jij uitgepraat
over de liefde
van een kant
maar die strelende
hand heeft mij toch
de das omgedaan
ben met je meegegaan
Zacht sponnen tonen
er klonk steeds muziek
als onze blikken kruisten
maar de vonk sprong nog niet
zacht sponnen tonen
patronen tot een melodie
alleen woorden wilden niet komen
stilte heeft ons
alles van liefde geleerd in
gezamenlijke toekomstdromen
helaas is die realiteit nog niet
onze werkelijkheid maar het lied
zingt al een paradijselijk perspectief