Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Een glooiende zomer
ik raakte
voorzichtig
je arm aan
hoopte dat de
vleug van je huid
in dezelfde stand
zou blijven staan
als bij ons afscheid
na tal van vele
liefdevolle strelingen
jouw rug indachtig
waar willige handen
het jeugdig landschap
een glooiende zomer
hebben gegeven
die daardoor een
ware metamorfose
heeft ondergaan
in een surplus aan
pure vitaliteit
nog nooit heeft
regen zoveel
herstelwerk
gekregen door
harde wind en kou
gelukkig kon de
kwaliteit van jouw
huidig fluweel
tegen een pittig
lief stootje
en herinnerde zich
weer snel de warme
patronen die de
bel luidden voor het
echte sensitieve gevoel
Excuusschaduw
je bent
de woorden
uit het boek
van vandaag
voorzichtig
aan het
kalligraferen
in de nieuwe huid
ik zie alinea's
ontstaan in
de stukjes blanco
ontspanning
die de zinnen
laten om een
dialoog mogelijke
te maken
emoties hebben
vaak geen
eigen herkenbare
pennenstreek
meestal een
apart gebied
dat rimpelend
de diepte ingaat
waar de wegen
vaak door pijn
of trauma niet
te begaan zijn
vol liefde met
de lach die als
excuusschaduw
te vaak zichtbaar is
Schalks
ik zag
dat koppie
schalks
wegdraaien voor
een rondje neuzen
een lach
die alsmaar
breder werd
ze speelde en wond
mij om haar vinger
ik voelde mij
daar heerlijk bij
zij deelde van
waar ik ontzettend
verliefd op was
de snelle lach
waar ook zij
uiterst gul
mee was zonder
enig onderscheid
wij voelden
dat delen niet
alleen geven was
maar ook meteen
deel worden van hen
Close for ever
wij hebben
met handenvol
emoties gespeeld
meestal met liefde
en vaak niet alleen
voorzichtig
zonder ons te
bezeren juist
liefde zal ons
dit snel leren
want diep van
binnen raken de
eerste toetsen in
aftasten de weg naar
een hemelse symfonie
pas daar waar
het lichaam de
swung van muziek
aanvoelt wordt dansen
close for ever together
Hartstochtelijk bewegen
ik heb je
zien kappeh
en hakkeh
met lijf en
ledematen
strak bonken
alle spanning en
agressie op het
laaiend vuur van
hartstochtelijk
bewegen gelegd
wilde haren
wapperden
ogen blonken met
mda gestimuleerd
en haalde zo de
ochtendwake om
dan snel bij te
slapen voor het
finale festijn
de stilte daarna
is orgastisch fijn
Handen open
je keek mij
lachend aan
handen open
armen uitnodigend
warm gebogen
alsof jij er niets
aan kon doen
dat het leek als
vragen om een
eindeloze zoen
niet hulpeloos
dat gebaar
maar juist heel
bijzonder om
in zoveel
vertrouwen
je hart te laten
zien hoe dat met
tedere liefde iedere
slag voor mij over had
Het verborgen paadje
we liepen
juichend het
verborgen
paadje in naar
onze geheime
bloemenplek
waar alles
altijd bloeit
ook nu
een half
zonnetje
en samen
even vrij los
van de wereld
in samenspraak
alles begroeten
de stand van
zaken opmaken
wat zijn schoonheid
heeft gegeven
wacht nu overleven
alles heeft vrucht
gegeven voor weer
een nieuw leven
wij blijven de
tuin verzorgen
wie liefde geeft
zal de kleurigste
bloemen oogsten
ook voor ons geldt
een nieuwe morgen
zonder zorgen
Hun geborgenheid
ik wist
dat het zijn
handen waren
waarvan
de vingers
mij wenkten
om in hun
geborgenheid
te komen schuilen
zijn sterke
open handen
waren altijd een
toevluchtsoord
als ik door verdriet
moest huilen met
tranen die uit
heel diep van
binnen kwamen
ik ben op weg
naar een
transparante horizon
omdat daar licht
nog het langst
in helder zwemt
het is liefde die
mij energie geeft
om in dit leven
gelukkig te zijn
zonder erg
beschadigd te
worden en door
scherpe randen
te gaan bloeden
bij gebrek aan
warme tolerantie
van dichtbij
De witte hoofdletters
nauwelijks
hoorbaar
speelden
onze woorden
hun eigen
kastelen
in het natte
zand van
het strand
alleen
de witte
hoofdletters
van krullend
schuim waren
het zichtbare
begin van
weer een
nieuwe zin
tussendoor
zong de wind
zoutkristallen
en scheen zon
de flonkeringen
die oplichtten
in elkaars ogen
tot in deze kleine
strand seance
het zeewater
langzaam onze
lieve beelden
verdronk in
eb en vloedgetij
wij lieten die dromen
tot ons komen op
onze schitterende
smartphones
Jouw horen en zien
in jouw
horen en zien
ben ik vergaan
nog wat oude delen
en fundamenten
zijn blijven staan
ik ben geraakt
met zachte
hemelse krachten
die mijn gedachten
richten op jou
als middelpunt
dit ervaren is
nog spannender
dan geboren worden
in een wereld die
met onze liefde naar
volmaakt zal groeien
in een wereld als
gemeenschap
en deelgenoot
in leven met warme
liefde waar geluk
echt zal bestaan
omdat de schepping
het samenzijn in
harmonie centraal
heeft gezet met
een geboorteband
uit liefdeshand
Verandering van perspectief
het was niet alleen
goud dat er blonk
maar we hoopten
door te poetsen iets
van die schitterende
kleur terug te krijgen
die ook zou blijven
in samen
hemelden we
het glanzen op
we voelden ook
dat de warmte door
straling intenser
was geworden
wij wisten
dat wij op weg
waren en alleen
al dat feit gaf
ons zoveel spirit
dat het werk de
moeite waard was
wij hielden onszelf
echt niet voor de gek
maar geloofden wel
in verandering van
perspectief door
onverwacht nieuwe
gebeurtenissen
In sierlijke lijnen
ik heb je
ontmoet
in eenvoudige
sierlijke lijnen
van een
uitermate
geweldige
compositie
die zomaar enkel
in schoonheid
gekleed van het
papier sprong
later heb ik
je met kleur
licht en contrast
chique sportief
gegeven waarbij
de harmonie
een opening
naar volmaakt
maakte toen jij
je ziel met glanzende
ogen liet spreken
in lichaamstaal
zonder hapering
en gebreken met
een woordkeus
die nog een extra
flonkering gaf aan
je geboorte op papier
Wij waren meteen thuis
er waren
altijd wel
vonkjes die
oversloegen
vlammetjes
die lieflijk
dansten op het
uitnodigend
ritme van blauw
gele warmte
zij vertelden
elkaar geen
verhalen maar
deelden hun
stralend comfort
wij schoven
wat dichter
naar elkaar
communiceerden
met handen en ogen
waar woorden
tekort schoten
omdat nieuwe
opwindende energie
bezit van ons nam
en wij de heersende
norm verlegden naar
een perspectiefvolle
oplichtende veel
ruimere horizon
waar wij met liefde
ons droomhuis bouwden
gelukkig zonder drempel
want jij lag kussend in
mijn armen meteen thuis
Rank gesteeld
ik heb je
zien groeien
rank gesteeld
alleen in de vaas
die jouw lentekleuren
in water en glas
al lichtjes geurend
subtiel spreiden
pas later
voltooiden de
andere bloemen
het boeket voorjaar
nog druipend van regen
en glinsterend van zon
in een grote platte kom
ieder reikend zover zij komt
het rank is lang en
slank geworden
ogen verwonderd
in blikken die kruisen
ook die van mij
wij samen omkijkend
verbaasd lachend
om gelijke reactie
dezelfde golflengte
en smaak het ontmoeten
een pakkend begroeten
was meteen raak
nog blijft het een
klein mysterie
dit alles zonder schoten
maar wel raak in de roos
alsof wij voor
elkaar zijn gemaakt
in feilloos passende
stukjes geluk die
vanzelf hun plaats
en vorm kozen in
het gezegde liefde
komt altijd van boven
Om samen te smaken
ik ben geen
taalkundige maar
lees lichaamstaal
net zoals bloemen
communiceren met
vorm en kleur en
de wind zich laat
horen in gebruik
van de lucht ook
de zon speelt met
licht en energie zijn
rol in de natuur
zo heb ik overal
gezocht naar de
taal die liefde
gebruikt als
mensen elkaar
willen leren kennen
zoals de babelse
spraak en het orakels
gebruik in het
vroegere delphi waar
mensen naast waarheid
ook toekomst voorspelden
maar als zij niet
verstaan worden stokt
de uitwisseling en schiet
hand en voetenwerk
schromelijk tekort in
expressie en begrip
dan is het basale fysiek
raken de enige manier
om samen te smaken
waarbij ogen lach en
oren de ingrediënten
aantrekkelijk maken
Het diepste zuiden
ik wist dat
jij zou komen
zag de horizon
oplichtten door
fantastische
bloemen
in je handen en
je lach straalde
al van verre
jouw warmte
in je ogen
sprankelden
ondeugende
beloftes om
ooit in dat
geluk te mogen
spiegelen want
uit het diepste
zuiden komen altijd
de mooiste bruiden
we leven in
seizoenen
vol records de
een nog mooier
dan de ander
alleen liefde heeft
zich omgord met
spanning en intensiteit
van jaren die bijna
eeuwigheid evenaren
Een stukje aarde
jij hebt
in je ogen en
lach iets in mij
laten ontwaken
dat ik daarna in
grote verwondering
als kleinood bij
mij mocht dragen
zonder dat ik
precies wist wat
het licht was dat
in jouw ogen een
spannende boodschap
flitste met warmte
in de meest zachte
en subtiele kleuren
in een lach die
wij samen deelden
zo voelden en
ontdekten wij wat
liefde was vrijwel
ongrijpbaar en zo
intens dat onze
kleine wereld
straalde in een
natuur die groeide
en bloeide met dieren
die voelden dat zij net
als wij op een stukje
aarde woonden
waarvan zij en wij
altijd droomden
Ontastbaar
Het was makkelijk om van je te houden.
Het was niet iets dat ik hoefde te leren.
Het gebeurde vanzelf.
Ik hoefde het niet eens te proberen.
Maar je loslaten is van een heel ander kaliber.
Het kost me alles wat ik in me heb en meer.
Het voelt niet logisch.
Maar van je houden doet minstens zoveel zeer.
Ik wil dat jij mijn persoon bent.
Want de liefde is echt en net zo explosief als wij.
Het gaat hard tegen hard en we laten niet los.
Tot we zo ver weg zijn en tegelijkertijd minstens zo dichtbij.
Hoe voelen we allebei dat dit iets zo speciaals is?
Zo ontastbaar, fragiel en uniek.
Iets wat je misschien maar één keer voelt in je leven.
En daardoor overslaat in pure paniek?
Jouw vinden voelt als voor het eerst ademen.
En vanaf het eerste moment voelden we het allebei.
Dit is hoe echte liefde voelt,
Echte liefde dat ben jij.
Tableau van vuur en as
ik ken
en herkende
ze ook in
de meest
subtiele
bewegingen
het vrouwelijke
profiel in eerst
verschijnen
ook in de
gelijnde
silhouetten
kleurden zij
op de punten
die kruisten en
de omgeving in
adembenemende
extase brachten
het onzichtbare
spel voor het
mediale publiek
begrijp baar
en invoelbaar
zonder scenario
en regisseur
afgespeeld voor
modisch bewusten
die ook de kleinste
mutaties opmerkten
en met passanten in
een lovend applaus
reageerden op het
tableau van vuur en as
vernieuwing en intrige
met vintage als
jeugdig concurrent
Een exposé
ik hoefde
jou alleen
maar aan
te kijken en
we lachten
jij met een
olijke twinkeling
in je ogen en
ik met mijn
soepele mimiek
van mond
en gezicht
waarin oren
opnieuw geboren
leken te worden
wij zochten
naar een exposé
waarin onze
liefde in antwoord
zichtbaar groeide
geen scheiding
maar juist de
brug samen nemen
en omkijkend
lief wuiven
op naar het
volgend obstakel
dat veroverd
wilde worden door
uitbundige liefde