Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
De oase
zij was in
wankelmoedigheid
tussen vage werelden
geboren met een stukje
scheppingsgeluk in
het diepst van haar hart
de gouden glans
tintelde af en toe
door in het aura
bij haar verschijnen
met vibratie warmte en
onnaspeurbare effecten
pas later bleek
dat haar talenten
oplossingen straalden
voor momenten die
geen perspectief meer
gaven voor gewone zaken
zonder winstbejag
voorzag zij mensen
van voorspoed als zij
het door onverwachte
stapeling van pech het
voor even slechter hadden
haar lach is altijd
de oase geweest in de
hitte van steeds groter
wordende woestijnen
geef haar maar de ruimte
laat haar geluk anoniem betijen
In vallende vloed
wij wisselden
schaduw en licht
in doen en laten
een tweeling
jij en ik
jouw lach
sprankelde hoger
mijn tonen klonken
vaak lager in
samen praten
de uiterlijkheden
waren niet congruent
zij een heerlijke griet
en ik tenslotte
ach een aardige vent
maar in ons
liefdesland was het
zelden hand in hand
altijd lokte zee en onder
geweldige wolken de verte
nog weerkaatst
in het grijsblauw
van je ogen stilte
die golven en zand in
vallende vloed gedogen
Sluitstuk
met wind
in de rug
liepen wij sneller
omdat aarde
meer helde
werden onze
inspanningen
steeds feller
we lachten
om kleinigheden
in onze filosofie
bedachten dat
alles in oorzaak
en gevolg ook
actie en reactie
als sluitstuk had
zwaai en lach
niemand heeft
dat ooit bedacht
en toch zijn er dan
energiestromen
die elkaar kruizen
in steeds opnieuw
warm verhuizen
Lieftallig
als lopen
lieftallig
bewegen wordt
breekt zon
door de wolken
om met de lach
op aarde
een dialoog
aan te gaan
als toeschouwer
of volger ben
ik blij zo dichtbij
dit geweldig
wondertje te
staan dat uit
niets geboren
toch alles van
de schepping wist
zij zwaaide
toen ik in diep
bewonderen
haar zonnig
silhouet in alle
elegantie zag
staan en haar
vol verbazing
bijna liet gaan
Terug bij jou
Een nieuwe kans een kans om van fouten te leren en niet meer te maken,
een nieuwe start van wat ooit wezen zou.
De tijd om alles tot het verleden te doen geraken,
te leven in het nu en hier, vlinders komen weer tot leven
Nu we weer een gezinnetje vormen... Met zijn vier,
het zal nog wat tijd kosten om op elkaar af te stemmen,
elkaar te vertrouwen... en te vergeven,
nu we niet meer met leugens hoeven leven.
Eerlijk tegen elkaar zijn, onze eigen verantwoordelijkheden zien
en fouten toe durven geven.
Ja, het heeft ons beiden pijn en verdriet gedaan.
Maar behoort als wijze les gelukkig nu tot een donker verleden,
Je bent het allermooiste, maakt me gelukkiger, elke dag van mijn leven.
Jij bent de vrouw waar ik bij hoor en bij wil zijn,
beter en mooier nog als de vrouw van mijn dromen.
De vrouw waar ik echt van hou.
Ik ben gelukkig en gelukkig terug bij jou gekomen.
Het zoetzere roze
jij wist het aardse
als geen ander te
ontvluchten zonder
in verre luchten op
te lossen in de wind
waar loslaten het
welgemeende credo
was van alle volgers
haakte jij je lusten
diep in het willige vlees
striemde met de
zweep het zoetzere
roze dat in vochtig
rood dood of de
gladiolen wenste
met superieure lach
bezag jij de taferelen
die in orgastisch delen
hun hoogtepunten
cultiveerden in korte tijd
het hemelse kent
geen temporeel begrenzen
benijd door aardbewoners
die dat altijd wensen bij
lust en leven in evolutietijd
Je slanke hals
ik zal
vogels laten
stijgen om met
mijn blik nog
verder langs
je slanke hals
te kunnen reiken
gras zal in
het prille groenen
je schoenen
overbodig maken
om je voeten
heerlijk zacht te
kunnen raken
jij kent
als kind de
wind die danst
door je haar
waar zon het
blond in lichte
krullen draait
ik weet dat jij
vroegtijdig
lente lacht bij
het smelten
van de sneeuw
maar ook dat ik
toen al zomer dacht
Ogen grijs
je blonde haren
wuiven op het
zingen van de wind
weerbarstig licht
hoogblond het kuifje
boven alles uit
je voorhoofd
glanst de diep
bruine zomer kleur
samen met het zwart
omrande ogen grijs
geef jij je schoonheid prijs
je rankt nog steeds
als het speelse kind
dat alles prachtig vindt
lacht speels en blij
op een eindeloos strand
van schoon gewassen zand
geen sneeuw en ijs met kerst
waar dagen lengen met dromen
over een al gespreid zomerbed
Je voetstuk
ze lacht
licht smalend
draait zij haar
hoofd naar mij
zegt dralend
op lijzige toon
doe niet zo mal
natuurlijk weet
jij al hoe ik
over jou denk
wat ik van je vind
heb je voetstuk
gepoetst en gepolijst
ja af en toe gekust
nog zijn al
jouw talenten
niet ontdekt
dagelijks glinstert
er een nieuwe
steen aan de kroon
die jouw genen heeft
alles wat jij
aanstraalt komt in
een hoger bioritme
waarbij liefde en
warmte de stemming
maken die mensen
intiem kunnen raken
Zonder overleg
ze keek me aan
schonk mij haar
warme lach
overbrugde met
haar ogen dat wat
wij nog steeds niet
konden geloven
of wij nu spraken
dansten of zongen
tikkertje speelden
en sprongen op een
lied van het publiek
zichtbaar waren
wij stapelverliefd
wij hebben alle
roddels vermeden
over de tijd
die wij scheelden
het ging van harte
zonder overleg kozen
wij samen onze plek
Een lichte vleug
ik streelde
warme huid
waarop haartjes
zacht donsden
er was een
lichte vleug
die ondeugd
responsde
in tegendraads
bewegen gaf
huid mij
haar zegen
de lach werd
geboren in
sporen die
wij gingen
het onbekend
terrein voelde
veilig warm en
ontspannen fijn
in elkaar
toebehoren
klonken al zachtjes
hemelse koren
Jouw donkere lach
zacht warm
en opwindend
speelde je huid mij
de hartenklop toe
reageerden
de lief blonde
haartjes van je arm
oprichtend strak
zo af en toe wat
van die hinten
dat emoties nog
bij de pinken zijn
in het lief
senso motorisch
geven en nemen
van genegenheid
wij cirkelen
wederzijds in de
kleinste radialen
van verbondenheid
steeds doet het
frequent oplopend
liefdes vermogen
in hoogspanning pijn
tot jouw
donkere lach en
de uitdaging in je
ogen ontlading beloven
Nieuwe kans
Lieve sjat,
Ben weer zo ontzettend blij,
Dat jij toch nog iets ziet in mij.
Ik heb je pijn gedaan en daarvan heb ik zo'n
Ontzettende spijt,
Voor geen geld op de wereld wil ik jou ooit kwijt.
Ik heb veel tijd gehad om goed na te denken,
En weet sjat dat ik jou nooit meer zal krenken.
Ik ga jou weer gelukkig maken,
En jou nooit meer kwijt raken.
O baby can't you see,
You and me are meant to be.
Warme gloed
ze ademt
in de stilte
van haar lach
nog slapend
draait het gezicht
naar licht
vertederende
zachtheid kleurt
een warme gloed
stralend
openen haar
grijsblauwe ogen
waar de
laatste dromen
liefde beloven
voor je weer
helemaal onder de
mensen gaat komen
Enkel liefde
we keken
elkaar aan
vingers verweven
wachten heel
even tot alles op
het netvlies zou staan
een moment
van intimiteit voor
ons ongekend
we raakten
alles aan lieten
ons volledig gaan
in de nieuwe
schepping van
creërende liefde
nog nooit heeft
een knuffel uit
enkel liefde bestaan
Jouw lied
wij hebben
heel lang met
vonkjes gespeeld
die als zij oversloegen
lading hebben gedeeld
wij zagen de
kleuren roken het
avondlijke van geuren
die hoorden bij een
teveel aan ozonritueel
toen onze blikken
intensiveerden en wij
de afstand decimeerden
bronde nabijheid steeds
warmer verlangen
in de bel van
liefdeskracht zongen
onverwacht niet te
negeren ijle tonen in
de stilte van de nacht
en wist ik dat
jouw lied uit het
fysiek geniet in een
verlossende lach
heerlijke bevrijding bracht
Schitterende blauwdruk
je lacht nog
steeds goudblond
de hele zomer ben
jij de schitterende
blauwdruk geweest
van mijn zon
in de eerste
stralen legde jij
iedere morgen
de matrix neer
voor haar schijnen
maar ook verdwijnen
in het subtiele
samenspel van
wolken wind en regen
kwam ik jou altijd
tegen aan het
weids firmament
de uren die wij
samen waren
schreven liefde
alleen aan de wolkeloze
hemel hebben wij onze
intieme momenten bekend
Fluwelen vocaal
de lach
in je stem is als
een fluwelen vocaal
zacht doseert
haar muziek de
ritmiek in je woorden
waar zinnen
dansen in het
spel van begrijpen
neemt zij
jouw hand om even
accenten te knijpen
in een pas de deux
volgen wij de dansante
lijn van het verhaal
tot in een
naderend einde
de lach verstomt
het van
elkaar scheiden
voelt als een domp
maar ook wij weten
dat dit samenzijn nooit
meer wordt vergeten
Frivool gerokt
de wind
waait herfst
door je haren
lichte
zomerlokken
spelen met elkaar
op het donkere
bed waar schaduw
zich heeft neergelegd
gebruinde benen
stappen frivool gerokt
terrasjes voorbij
ogen kijken blij
op deze dag
vol zomerlach
toch draalt zon
niet meer zoals in
lange dagen van weleer
waar donker pas
de nacht erkent als
ook de ogen zijn gewend
Een uniek setje
als ik aan
je denk
voel ik
hoeveel
liefde jij
mij schenkt
toch ben ik
nog geen
hormoonfabriek
waar jij
stilaan op de
knopjes drukt
in het besturen
van mijn
emotionele balans
er is liefde
in het spel met
de factor sjans
waardoor
wij beiden stevig
zijn geraakt
die van ons
een uniek setje
heeft gemaakt