Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Litteken
Er zijn dingen en fouten die je niet veranderen kunt.
Hoe graag je ook wilt en hoe je ook probeert.
Ze blijven zo als ze zijn, hoe je 't went of keert.
Ook al maakt het je kapot en doet het je pijn,
ze veranderen niet, ze zijn zoals ze zijn.
Om welke reden dan ook, ze zullen niet vergaan,
Je zult ze altijd meenemen in heel je bestaan.
ze zeggen; wonden helen met de tijd,
maar bij elke wond hoort een litteken en jij die er onder lijdt.
Fouten gemaakt
In mijn leven heb ik heel wat fouten begaan.
Deze fouten maak ik nooit meer ongedaan.
Ik zal ze mee dragen, die langzaam helende wonden
Die later als littekens mij er aan zullen herinneren,
Dat ik ze gemaakt heb.
Wees niet bang
wees niet bang, wees niet bang
het leven duurt een leven lang,
je weet wanneer het begint,
het eind is onbekend,
wanneer het is gezind,
hoe het leven ook went,
het is te accepteren,
je kunt het niet keren,
maar wees niet bang,
het duurt een leven lang!
Shooting stars
I finally learned to say
Whatever will be will be
I've learned to take
The good the bad and breathe
'Cuz although we like
To know what lives got planned
No one knows if shooting stars will land
Armoede
Er zijn veel arme landen.
Met wanhoop en verdriet.
Ik zou wel willen helpen.
Maar dat kan niet.
Geen eten en geen drinken.
En niet naar school.
Veel ziektes.
Dat kan gewoon niet zo!
Bijna op mijn plaats
Lopend over een lange weg
Door bergen en dalen ben ik gegaan
Het laatste stuk gerend,
dus tijd om even stil te staan.
Een weg met bergen,
Een weg met dalen.
Een weg met sprookjes,
En stomme verhalen.
Hoe hoger de berg werd,
Hoe dieper het dal leek.
Maar ik kon terug in de herinneringen,
Als ik af en toe even omkeek.
Lopend over een lange weg,
Ben ik nu bijna waar ik zijn moet.
Eindelijk bijna op m'n plaats,
De rest van de weg tegemoet.
Even uitgerust,
Even stilgestaan.
Maar na een korte pauze,
Is het tijd om verder te gaan.
Kies ik de weg met bergen en dalen?
Of een die altijd gelijk gaat?
Maar wat als die gelijke,
Nou een hele andere kant op slaat?
Zachtjes begin ik te lopen,
De 2 wegen blijf ik zien.
Stiekem blijf ik opletten,
Zie ik een derde weg misschien?
Denk aan anderen
Mensen in je leven,
Ze komen en ze gaan.
Soms door een reden,
Moet je ze buiten je leven laten staan.
Je hebt van die mensen,
Die je dan ook liever niet wil zien.
Ze doen jou of andere belangrijke mensen in je leven,
Wel pijn misschien.
Sommige mensen zijn niet probleembewust,
Ze denken alleen maar aan hun eigen leven en lust.
Dus denk ook eens aan anderen,
En laat mij met rust!
Geniet van het leven
mensen denken
mensen praten
niet altijd even fijn
mensen doen
mensen laten
dat moet ze zelf weten
mensen roddelen
mensen luisteren
praten over anderen
menten eten
mensen slapen
worden dik als ze niets doen
mensen leven
leven het leven
zo zit een mens in elkaar
en daar doe je niets aan.
geniet van het leven,
want het duurt maar even!
Een leven zonder doel
Ik lieg tegen mijn gevoel.
Doe me voor als iemand anders.
Leef een leven zonder doel.
Als ik me verander ben ik mezelf niet
maar als ik ben wie ik nu ben ben ik ik niet.
Zeg tegen me zelf dat het goed is
maar als ik luister naar mijn hart
weet ik dat dat het niet is.
Dit is een gedicht zonder doel
precies zoals het leven zonder toekomst,
een leven zonder doel..
Geheimen
Alleen met de wind
open ik mijn hart
Laat ik het lezen aan de zee
de golven nemen het mee
De zon warmt mij op
het geeft mij hoop
Ik ben er niet alleen
Met de duinen om mij heen
Mijn geheimen zijn hier veilig
geborgen in de zee
Terug naar de werkelijkheid
Wat we elkaar aan doen
Een leven zonder te bevatten
hoe we herhalen en herhalen
Zonder te beseffen
wat we elkaar aandoen
De pijn in gebogen lijven
vertwijfeld over de oorzaak
Zonder te bevatten
wat we elkaar aandoen
De strakgetrokken gezichten
machteloos over het schoonheidsideaal
Zonder te erkennen
wat we elkaar aandoen
Maar wanneer worden we wakker
om de herhaling te doorbreken
Door te herkennen
wat we elkaar aandoen!
Ik geloof niet meer
kon ik maar even zweven
lekker niet meer beven
van alles wat er gebeurt
rondom mij
dan was ik even blij
lekker in mijn eigen
droomwereld
van alles ver weg
zonder pijn zonder stress
wat moet een mens nog meer doen
om echt gelukkig te zijn
hoe kan ik ooit de ware vinden
als ik zelfs mijn eigen ik
en geluk niet vindt
zo vertel mij
zijn dromen dan toch echt bedrog
want ik, ik geloof niet meer
Gevangenis
De dagen vergaan.
Soms een lach soms een traan.
Was het allemaal maar voorbij.
Was ik maar vrij...
Je denkt, je denkt..
Een leuke jongen die naar je wenkt.
Schiet ook door je gedachten,
de vraag of er iemand op je zal wachten.
Goede tijden en slechte tijden.
Waarom kon ik de grote wereld niet vermijden,
kon ik niet gewoon mezelf blijven,
en me niet aan die personen wijden?!
Nee, het was allemaal te gek.
Niet meer een moeder die je 's ochtends wekt
om naar school te gaan.
Nee ik kon wel op mijn eigen benen staan,
maar kijk waar ik ben beland,
sta met mijn handen, rug en benen tegen de wand.
Wachten op de dag, dat ik vrij komen mag!
Hard zijn
Misschien dat alles gebeurt om een reden,
dat je moet leren van de fouten uit je verleden.
Ik heb gezien dat niet iedereen te vertrouwen is,
maar daarmee sla ik nu soms nog de plank mis..
Wel weet ik dat je soms iemand moet laten gaan,
ookal blijf diegene in je hart bestaan..
Of je nou naar je verstand moet luisteren of doen wat je hart zegt.
Wat ik wel weet, is dat je niet moet vechten
voor iemand die niet voor jou vecht.
Want ookal wil je het niet opgeven,
het schiet niet op als alleen jij er voor blijft streven..
Het enige wat helpt, is dat je hard moet zijn.
Gevoelig zijn geeft vaak alleen maar pijn!
Mezelf kunnen zijn
Ik wil weer mezelf kunnen zijn.
Dat Lieve grappige spontane brave meisje
van vroeger op de bassisschool,
nu sinds de middelbare school,
ben ik iemand anders
In m'n eigen gevangenis
Als je heel goed luistert,
Hoor je het mes over m'n huid glijden.
Net hard genoeg om een snee te maken,
Geen lelijke kras, gewoon bescheiden.
Niemand merkt het op,
Niemand ziet waarom ik het doe.
Niemand ziet dat ik wil gaan slapen,
Niet wakker worden, veel te moe.
Niemand ziet de reden,
Van het mes over mijn huid.
Maar als je echt goed luistert,
Hoor je het, m'n lichtjes gaan uit.
Als sneeuw voor de zon,
Maar dan iets minder snel.
Doven alle lichtjes in mij,
Die lichtjes waren ooit zo fel.
Ik wil me verstoppen,
Maar weet dat hij me zal vinden.
En als ik me eindelijk heb losgerukt,
Zal hij me pijn doen en vastbinden.
Me slaan me tot ik niks meer voel,
Tot alles zwart is, en ik lang droom.
Als ik wakker word,
Voel ik me moe, sloom.
Was het bloed van m'n lijf,
En neem een warm bad.
Het is voor de zoveelste keer,
Dat ik m'n eigen kunnen overschat.
Ik wil schreeuwen, gillen, huilen,
Maar weet dat het nutteloos is.
Ik ben dan misschien niet opgesloten,
Maar m'n leven voelt als een gevangenis.
Gevangen in m'n woorden,
In m'n leugens en verdriet.
Ik zou mezelf kunnen vermoorden,
Maar geloof me, zo triest ben ik niet.
Ik blijf sterk, ook al ben ik klein,
Ook al moet ik 100 keer hetzelfde meemaken.
Ik blijf volhouden, tot hij weg is,
Tot ik hem niet meer kan vermaken.
Met mijn kwetsbaarheid,
Ongeloof en onschuld
Ik blijf volhouden,
Hoe hard mijn hart ook brult.
Ik ga door,
Tot hij helemaal op is.
Totdat ik eindelijk vrij ben,
Van leven in m'n eigen gevangenis.
Wat is nu eigenlijk leven?
wat is nu eigenlijk leven?
wat is goed, wat is slecht?
ik moet het allemaal nog beleven,
wat is nou echt?
welke jongen is echt verliefd,
wie kan ik vertrouwen,
wie is geliefd,
bij kan je vriendschap bouwen,
waar is het veilig,
waar kom ik uit,
wie is schijnheilig,
wie wordt ooit bruid,
op al deze vragen,
komt ooit wel een antwoord,
over jaren en dagen,
gaat er wel iemand akkoord,
maar ik wil het antwoord snel,
ook al zeggen veel,
je krijgt de antwoorden wel,
dan zijn ze actueel,
vragen zijn er,
antwoorden niet,
hoe kan dit verder,
vraag het aan een ieder,
maar niemand weet het antwoord
Morgen
Iedereen kijkt vandaag uit
naar morgen
terwijl we niet weten
hoe het dan is
en of we wel willen
dat het morgen wordt
ookal kijken we er naar uit
En morgen
zal iedereen hetzelfde weer doen
net zo lang
tot het niet meer kan
omdat we niet beter weten
En is het vandaag
laat voor iets belangrijks
doe het toch maar
en lucht je hart
voor het te laat is
Omdat we niet weten
hoe het morgen is
Mijn wereld
ik hoor je wel maar ik luister niet,
ik kijk wel maar ik zie je niet,
ik heb het zelf niet in de gaten,
ik denk wel maar ik snap het niet,
ik voel wel maar ik beleef het niet,
en kan er ook niet over praten.
soms wil ik wel maar dan lukt het niet,
om mijn eiland te verlaten,
mischien ben ik wat onbeschoft
en voor de buitenwereld raar,
Maar zo ben ik en niet anders,
zo zit mijn wereld in elkaar.
MYN LEVEN.
Al jaren aan één stuk ruzie,
nooit niemand graag gezien.
Alles haat en woede,
heb ik nooit verdiend.
Het leven is niet eerlijk,
dat zal het nooit zijn.
Het mijne is net opnieuw begonnen.
Helemaal van nul gestart.
Alles waar en niets verzonnen.
Waarom gebeurt dit met mij?!
Wist ik dat maar.
Omkopen, verraden en liegen.
In 3 woorden mijn leven.
Even voor jou omschreven.
Al m'n vrienden weg,
niets of niemand nog te vertrouwen.
Alles moet opnieuw gebeuren.
Moeilijk om van iemand te houden.
Heel mijn leven, volledig bedrog.
Eén en al leugens.
Moeilijk te begrijpen.
Makkelijk los te laten.
Het simpelst om al die mensen
voorgoed te haten.