Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Mijn laatste jaren
er waren jaren
die zo van mij
zijn afgegleden
met niets om
te bewaren of het
moet het jaartal zijn
een aantal was
al sleets geworden
door een spectaculair
gebeuren dat tot in
den treure al was
uitgemolken door ieder
wat in de wereld
plaats vond raakte
familie en bekenden
in overleg en om raad
om dan simpel de orde
van de dag te volgen
ik had uit vele decennia 's
slechts een handvol
goede jaren maar weet
ik ben nog steeds driftig
aan het sparen voor mijn
allermooiste laatste jaren
Het gestolen universum
we reden
gleden gladjes
over de weg
aangetrokken door
het stuwmeer van
verwachting op
dezelfde tunes
en vibes van
twee jaar geleden
geladen tot ver
over de top
we waren familie
in flow elkaar
raken was al
een pittige blow
in thuiskomen
bij je zelf na nooit
meer te zijn
weggeweest in
het gestolen
universum naar
een godvergeten feest
gegroeid in licht
van sterren showde jij
als leader dirigeerde
eindeloze armen in hun
vlucht naar lucht rond
de hemel op energie
van aarde die de mens
nieuwe krachten
baarde in de eindelijk
weer verenigde
community mens
Gordijnde regen
zacht gordijnde
regen het
transparante zicht
in bol en
glijbewegingen
wisten zij
oneffenheden
op het glas
dat bij nader
inzien toch
niet meer zo
helder was
alleen komen
bracht wat stress
voor het
uitgaansleven
met plu of
laarzen wat jij
het dichtst bij
handen had
Neuro elektrisch
ik heb mij
er altijd over
verbaasd dat
als wij samen
lagen in vredig
huidcontact
wij er altijd later
plekjes zagen alsof
er iemand zich
daar had gebrand
bij toeval kwamen
wij daarover te praat
lieten elkaar zien
hoe dat soms gaat
waar huid altijd
in balans is met
externe variabelen
blijken neuro
elektrische contacten
een patroon van
andere uitwisseling
te volgen waarbij
enige substantiële
uitwisseling mogelijk lijkt
Ton sûr ton
in laagjes lucht
verpak jij
emoties die ieder
in een eigen kleur
uitkristalliseren
jij bent geen toverbal
maar kent wel
de magie van
onderscheid en
harmonie in het
ton sûr ton van
menselijke degelijkheid
het fluïdum geeft
zachtheid in een
huidreactie die lijkt
op lenteraken met zon
en regen om voorjaar meer
vruchtbaarheid te geven
in de kleine
universele evolutie
die aan jou hangt
zijn ook de goddelijke
drijfveren herkenbaar
in liefdevol samengaan
Deze lentegift
jij bent
als zacht fruit
in harde handen
die de energie
al ver voorbij
de tanden
hebben opgebruikt
door alleen al
de geur van
deze lentegift
nog zijn de
kraampjes dicht
maar het warm
aroma ontsnapt
tussen de zeilen
uit de vol voorjaar
opgetaste stalletjes
nog houdt een klein
probleem de
verkoop tegen
het is de
donker
dreigende
onweersbui
van boven
die de bellefleuren
nog even door
de regen het
extra diep donker
rood wilden geven
Afscheidspijn
wij voelden liefde
in de zachte
voorwaartse vleug
van de menigte
handen gingen hoger
armen bewogen
synchroon met het
gaan van de stoet
wij ademden
gelijkheid in kleur
en exposure
gingen tot verre
generaties terug om
eenheid te brengen
in de exegese van
toen tot heden
er bleken geen
spijtoptanten wel
leuke nieuwe ideeën
over vrijheid en in
de verwerkelijking
van het nieuwe zijn
in de nog schaarse uren
zonder afscheidspijn
De gaskraan open
we zagen de
lucht uitwolken
als was het sneeuw
kleine glinsters
spatten het licht
ver van ons heen
zacht dekten vaag
natte plekken
jouw voetstappen
voor ons die wij
vol verbazing en met
een glimlach volgden
op de achtergrond
het orgelboek transitie
waarin zware tonen
rijken en bestuurders
kloonden tot de bv
nederland voor meer
geld en macht ten
eigen bate de gaskraan
open klimaat en transitie
worden zo gered en onze
kinderen gaan niet in een
derde wereldland te bed
Nog tikje troebel
wij gaan geen
herinneringen
begraven die nog
nauwelijks werkelijkheid
hebben gedragen
ja warmte en liefde
in het leven van nu
zonder te beseffen dat
je ook drijfnat wordt
van regen zonder plu
vitaal in het
dansend nemen
van kleine drempels
die hun stempels
niet onopgemerkt
op ons achterlaten
maar die in spanning
en vernieuwing alle
indrukken kleurden met
diepgevoeld ervaren
het is aan ons om aan
de diepste emoties glans
en warmte te geven
zodat zij als waardige
fundamenten kunnen
transformeren naar een
solide basis voor vriendschap
met alle respect voor elkaar
ondanks dat het water
nog tikje troebel is daar
Jij bronde zon
bijna onmerkbaar
schaduwden stukjes
kou jouw altijd
schijnende warmte
jij bronde zon
lichtte op waar
energie structureel
iets tekort kwam
om aan het
dagelijks leven
juist die kleur
en intentie van
volmaakt te geven
sprankelend glansde
jij een paar karaat
in gouden geluk
waar jij ook ging
niemand raakte verblind
maar wij voelden
jou in zacht omarmen
mensen verwarmen
droegen de reflectie
van een prachtige
sleep vol lieve binnen-
komende heerlijke
blijdschapsdromen
De aanstootsteen
lief dansten
kleurtjes
in ons blikveld
naamloos droegen
noten de
kleine figuurtjes
in onze regie
waarvan het
onderscheid ook
voor een kenner
niet duidelijk was
nooit groepten
zij bijeen maar
ieder koos een
eigen pad zonder
confrontatie met
de aanstootsteen
niet wij maar zij
trokken aan de
touwtjes kozen
kleuren en melodie
om samen gestalte
aan groen gras te
geven dat als blikveld
liefdevol voor ons
tot op de millimeter
geschoren was
Remmende voorsprong
ik heb klanken
geschreven
stukjes textiel
ermee in gewreven
het laten drogen
aan de lucht
die in kleur haar
dankbaarheid drukt
in de wollige
melodie van de
windregenbogen
kleurt het mystieke
spel van lichte tonen
waarbij het totaal
aan frequentie wit is en
decibellen stilte benaderen
waar in het aardse
extremen elkaar
naderen breken
decennia lang
verbindingen en splijten
naar nieuwe structuren
de remmende voorsprong
zijn we al lang voorbij
Klikken van verstaan
zacht en warm
voegde zich het
leder van de bank
naar ledematen
die ontspanning in
vorm en kleur zagen
niet eens het
commerciële spel
van bieden en
overtreffen maar juist
het signaleren van de
klikken van verstaan
de lach als
uitnodiging in
herkenning en
ervaring de zit een
heerlijke evenaring
van het thuisgevoel
ik zag je hand
en armen in de
welkom ceremonie
ziel geven aan alles
wat de kamer
te schenken had
in het surplus van
ontvangende liefde
voelde alles zo eigen
en bekend wij hebben
de voorgaande generaties
daarin duidelijk herkend
Het quantuminternet
ik heb je
gezicht in
mijn handen
gelegd door
samen te
teleporteren op
het quantuminternet
in de al
vertegenwoordiging
zonder fysieke
beperking
visualiseren we
kosmosenergie
zonder verplaatsing
lieflijk omgeven met
verrukkelijke kreetjes
de basale schrik
van verdwijnen en
elders in het zelfde
momentum
te verschijnen
ook de grote
ogenverbazing
over het alom
aanwezig zijn
in tal van
hoedanigheden
zonder verplaatsing
jouw gezicht
in mijn handen
energie gevat
in verstrengeling
van diepste emotie
wolkjes atomen als
restanten van onze dromen
Uit warme kelen
ik heb voor jou
koren kleuren
laten zingen
daar waar aan
het prille groen
de mooiste
tonen ontloken
zo dirigeerde wind
als speels kind
de nieuwste loten
naar de schatkamer
van melodieën
waar zij op de knieën
zwarte aarde hurkten
later slagerden
de koren in volume
toen het kleurenlied
zijn specifiek klank
ritme kreeg in gezangen
die de prielen kweelden
uit warme kelen
Het gespiegelde
jij voelde meer
wenkte de hemel
zag je ogen lichten
toen de eerst zon
je lach verguldde
waardoor warmte
ineens zichtbaar
was en speelde
in energetisch zijn
het waren geen
magische krachten
of mystieke invloeden
van tijd en materie
dat wat wij ervaarden
was het gespiegelde
universum in de
majestueuze gestalten
van ons twee
Ruimtepijn
ver keken
je ogen in het
heldere blauw
waarvan de kou
op onze huid
tintelde en
woorden al
bevroren
voordat hun
tonen
twinkelden
de grootsheid
van ruimte
maakte ons klein
gelukkig brandde
vuur tussen ons
een heerlijke
warmte oase
als deken van
liefde tegen
het verlaten zijn
en ruimtepijn
Aardse essentie
ik wilde zo
graag de zorgen
van jouw gezicht
wissen je handen
pakken om samen
weer energie
te gaan delen
de lift omhoog
naar nieuwe
horizonten of
omlaag naar
minerale bronnen
het leven genieten
in aardse essentie
de warme geosfeer
die in eigenheid
geluk geeft dat in
zeer ruime mate
voorradig is omdat wij
die spirit rechtstreeks
kunnen raken
Besmuikt
ze lachte
besmuikt zei
zou jij weleens
willen biljarten
met een golf- hole
als huis om zonder
een keer hole inn one
thuis te zijn
ze was niet
sportief haar
motoriek een
samenrapen van
bewegen met in
de genen een
structureel tekort aan
souplesse en élégance
ook in het taalgevoel
bleven ezelsbruggetjes
voor plastisch gebruik
links liggen in staccato
rijpte liefde tot vreemde
taal die onbegrepen
affectie verpestte
als zij al iets zegde
Nog kleurde je lach
ik zag je
donkeren
in de met licht
doorschoten
wolken
nog kleurde
je lach in het
al duister geweld
natuurlijk
was jij bang
zoals zovelen
voor het
plotselinge en
ongrijpbare dat
zich manifesteert in
elektrisch ontladen
na immense klappers
zonder weerga
in grijs vallende
schoonmaak wist
het onweercomplex
gelukkig weg te komen
vrij uit te druppelen
naar meer helder blauw