Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Lichte verblinding
juist in het
heel licht raken
van jouw huid
knetterden kleine
vonkjes met een
verrassend geluid
ook onze
blikken sloten
vaak kort
in lichte
verblinding en
wegdromende
ogen voor een
klein liefdevol
moment heel
even dicht om
met verbazing
weer te openen
pas later zijn deze
eigenschappen
verdwenen toen
volwassenheid
voorzichtig
is toegetreden
Jouw schepping
jouw licht
liet eindelijk
de contouren
verbleken waarin
jouw waarheid
gevangen zat
stukje bij
beetje werd
jouw schepping
begiftigd met
leven warmte
en liefde
op weg naar
een volmaakte
medemens
die zichzelf kent
en herkent
in anderen
ik dacht je
te boeien maar
vergat mee te
groeien nam
ruimte die niet
de mijne was
en toch heb ik
altijd jouw hand
vastgehouden was
liefde onze paraplu
voor eindeloos
geborgen zijn
nog groeit die
eenheid ondanks
alle spanning en
venijn op weg
naar eeuwig
gelukkig samenzijn
Fragiel
doorzichtig
stonden
mijn dromen
te pronken in
een kleine scene
uiterst slim belicht
wist uit licht de
mooiste diamanten
te slijpen om toch
met kleurbundels
ongestoord te
kunnen vergelijken
omdat het
geheel met
variabel glas zo
ongelooflijk veel
genoegen gaf
zonder eindigheid
een scala van
mogelijkheden
in soorten glas
variaties in de
belichting kleur en
vooral duurzaamheid
Iets etherisch
er was
iets etherisch
in jouw
benadering
van de
werkelijkheid
die het
licht luchtige
de kans
gaf met haar
intrinsieke
schoonheid
naar buiten
te treden in
het ranke
samenspel van
beweging en
voorzichtigheid
waar ogen in
geconcentreerde
aandacht
subtiel
de vingers
aanstuurden
raakte hun
coördinatie
het talent
waarmee jij
uitermate
begiftigd was
met een kunde
die uitsteeg
boven normaal
die de toeschouwer
meenam in een
hemelse fantasie
Alleen de verte wenkt
ik word gek
van het geschuifel
en gekuch
een voortdurende
stroom mensen
glijdt over de vloer
zonder richting
en beoogd doel
van buiten
is er weinig
over binnen
op te merken
de lange vitrage
houdt mensen
weg van de ruiten
versluieren het zicht
ik probeer
ogen te vangen
maar ze blijven
niet lang hangen
te kort voor een
herkenning en
oplichting van iets
uit vroeger in de blik
ze gaan zonder
gezicht in de laatste
cirkels van leven
niemand die hen
de koers geeft
in omarming of troost
alleen de verte wenkt
nog is de afstand te groot
Heb omgekeken
ik deed
de stap
heb omgekeken
dat moment
van nog niet
echt weten zal
ik nooit vergeten
jeugd en
onschuld
zijn voorbij
daarvoor in
de plaats het
grote vraagteken
ook wij of
willen wij
het wel weten
of kunnen
wij er nog
niet mee leven
dat zoiets ook
ons overkomt
het is even
opmerkelijk
stil geweest zelfs
het trillen van de
fundamenten was
te voelen zonder
grote smoelen
ook het
daglicht bleek
helderder te
schijnen in
het verdwijnen
van wantrouwen
en achterklap
Massa zonder gezicht
ik heb
een andere
wereld gebouwd
met letters woorden
vorm en kleur
waarin ik mijn
gevoel met jullie
wil delen
in samen genieten
van ongekende
uitleg over smaak
mode en media
en zo te komen tot
maatschappijverdieping
om een goede basis
te geven aan de mens
we kijken maar
kunnen elkaar in
gevoel niet bereiken
woorden klinken
maar diep van binnen
is de stilte compleet
we genieten maar de
eenling vraagt waarvan
juichen en schreeuwen
zo wordt er aandacht
gejat uit een massa
zonder gezicht met
eenzaamheid als
enig gewicht na dit
aansprekend en
hopelijk rakend gedicht
Jouw wereld
ik wist dat als
jij de muren
weer zag en
het contact zou
herstellen zij
ogenblikkelijk
gingen blaken
van geestdrift
om spontaan te
verschieten van
kleur jij hebt als
baby en peuter
iedere steen en voeg
betast en bekeken of
daar een van je vingers
of zelfs duim in past
ondertussen in
zielencontact
kleine probleempjes
gebrabbeld waar jij
ook zo af en toe
druk mee bezig was
ooit is het jouw
wereld geweest
als medium van
de geest en nu is
het een van de
fundamenten van
alles dat jij tot nu
toe hebt gekend
om zo te raken aan
grote mensenzaken
Het donker
ze plakte
voorzichtig alle
schaduwen
die ze had
met zwarte
lijm vast
keek mij
vol verwachting
lachend aan
verwachtte dat
heb jij uitstekend
en snel gedaan
maar ik wees
naar het donker
buiten de cirkel
van hel licht
waar wij beiden
nog heel veel
duister van hun
eenzaamheid
konden bevrijden
zodat zij de rest van
hun tijd niet meer
hoefden te lijden
Het schattig brutaaltje
de wereld wordt
gedragen door
warme ronde vormen
prettig gesteund en
pikant gesepareerd
bij ieder huidtype
is het naturel
juiste kleurschema
samengesteld en
geoptimaliseerd
waar gratie en
élégance van jongs
af aan aanwezig zijn
is frivool de stap
naar meer winst
in durf zal
het schattig
brutaaltje heer
en meester zijn
over alle situaties
want het
masculiene voelt
zich prettig geraakt
door een verdwaalde
blik die met
een schuinse lach
zogenaamd per
ongeluk nog even
accentvol lief wordt
afgestraft met excuses
Gehoor problemen
langzaam
ben ik de
stilte verloren
bij het luisteren
naar specifieke
geluiden in
het horen
onderscheidend
is de weg in het
doolhof van
herrie en chaos
maar alleen
toegankelijk voor
geoefende oren
uitgesplitst
in geluid met
menselijke component
uit natuurlijke en
mechanische
bronnen van
meerdere afkomst
hun evenknie
blijkt de hemel
van stilte te zijn
een eldorado voor
mensen met
luister hoor en
gehoor problemen
Het blauw van de hemel
jij was
de goeroe
van het weer
in ogen
stemming
en emoties
de steken en
pijntjes die
jij altijd als
richtpunt had
vielen zonder
aandacht van je af
als kind kon
jij het blauw
van de hemel
uittekenen wist
feilloos de mooiste
buiten speel uren
kon van kou storm
en regen zo de bijna
exacte tijdstippen
lezen en de gevaren
van extremen en hun
aard doorgeven
een zeldzaam talent
aan jou verleend
niet om het financieel
gewin maar om samen
deze wetenschap op
een goede manier te delen
Haar dromen
ik kende
haar dromen
een metafysisch
gaan en komen
van vorm klank
en kleur die haar
streelden en zacht
met haar speelden
tot zij eindelijk
moe en slaap
de overhand kreeg
zich heerlijk soepel
uitrekte en de
laatste pluis met
gratie en elegantie
vaarwel wuifde
om de volgende
dag uitgeslapen
te beginnen met
een schone lei
alleen de laatste
pluis hoorde en zag
ik nog de hele dag
dwarrelen in huis
Slinkse streken
wij wisten van
het paradijs
schoonheid
en verlokking
zonder enige eis
maar niemand
had ons de
omgangstaal
van blad en
bloemen geleerd
hoe zij zich
in de verte al
profileerden
met kleurrijke
grote harten
en die naar ons
keerden voor
visuele contacten
door een innemend
wiegen op de wind
ook onderscheidden
zij zich in vorm en
kleur kozen hun
bloei in de zomer
voor echte dagdromers
wij waren geen
adam en eva
want in dit paradijs
zijn appel en slang
nog niet gearriveerd
en gelukkig voor ons
hadden zij hun
slinkse streken
nog op geen levend
wezen uitgeprobeerd
Fijn stemmers
ik zag hoe jij
warmte schiep
in blauw koude
atmosferen
door tonen
van geluiden
te ronden
scherpe kanten
af te vlakken zo
dat zij subtieler
passen in de
melodie van
leven en bestaan
jij had al ogen en
lach als fijn tuners
je zangerige stem
vatte nu alles
samen in de liefste
woorden van
jouw lichaamstaal
nog waren er
engelen als koor in
klank en kleur nabij
zo kon jij vrij
improviseren op
weg naar de
volmaakte symfonie
er was geen
applaus wel
het bruisend
warme hand
op hartkloppen
van een staand
uitbundig publiek
Interfererende warmte
ik voelde
de warme gloed
van goud in het
weerkaatsend
licht van
grote lampen
waar diamanten
werden geraakt
hadden ze een
veelvoud van
kleur in
brekende stralen
jouw huid
werd anders
door de van
dichtbij
interfererende
warmte die
potentiële
energie golfde
tussen twee
polen die zonder
raken liefde nog
intenser maakten
Iets eigens
ik heb
een leven lang
de lucht beschreven
met het mij
toegemeten licht
dat seizoen
gebonden was
maar altijd nog
iets eigens had
omdat feesten
toen nog de
kwaliteit van het
maatschappelijk
gangbare hadden
familie buurt en
stad gebonden in
regionale folklore van
intens samen vieren
in deze door
gekleurd papier
bekeken dagen
pasten onze levens
als kleur heerste
greep tijd zijn invloed
vlakte het oplichten af
tot de normale
invloedssfeer met
groeistuipen die
ieder af en toe
meekreeg nog word
ik beïnvloed door
kleur geur en
stemming die
onverwacht wending
geven aan prognoses en
perspectieven in mijn leven
Twee in een laag
polderen en
samen zijn de
steunbalken van
de maatschappij
niet meer
ikke en het ego
zetten liever
op de deur een
slotje meer voor
het weekend vrij
geen gezeur
maar de tijd
naar eigen keuze
zonder verplichtging
alleen het leuke
werken is voor
door de week
met alle onzekerheid
voor de carrière dus
de troostprijs is de verte
voor familie en
vrienden is er voor
hen die dat wensen
een uitje wanneer
het ieder schikt
toch zijn deze keuzes
maatschappelijk niet
geslaagd liever heeft
de belasting een nieuw
vorm de twee in een laag
Onze schoonheid
we spreken
van mode
en trend
volgers en
influencers
om de diverse
groepen
consumenten
mee te krijgen
hen de spiegel
van succes
voor te houden
door hun keuze
direct te
conformeren
met bekend en rijk
maar kijk om
je heen en zie
dezelfde gezichten
ook de gewichten
zijn geen maatje
te zwaar want zij
willen er gewoon
bij horen en delen
profiteren van
het goede gevoel
en verwarmend
succes maar
vissen wij dan
niet meteen naast
het net dat ons
op subtiele wijze
voorhoudt dat wij
innerlijk en uiterlijk
volstrekt uniek zijn
en juist dat gevoel op
alle punten onze
schoonheid is en zo
van anderen net even
onderscheidend zal zijn
Teveel hoop
hun blikken
opstandig
handen nerveus
nog zijn de
vonken niet
overgeslagen
heeft de
overheid
enige grip
zonder slagen
ze bedaren
in samen door
de somberte
weg te zingen
op het pad dat
een stem in het
donker beschijnt
waar handen
tassen pakken
van het strand
zonder elkaar
aan te kijken
want contact
is de ziel zien
die met angst
en wanhoop een
geweldspsychose
ontwikkelt nog
zonder vuist
enkel gescheld
een gammel
lekke boot
geladen met
teveel hoop
die de boot
laat zinken
omdat die
langzaam in
onbereikbaar
vol loopt