Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Jij geloofde echt in boven
ik heb de graven bezocht
urnen vast gehouden van hen
die mij hun dood toevertrouwden
in afscheid nemen
hadden wij het steeds over leven
het samen delen van tijd
de herinneringen zijn gekomen
heftiger dan ooit
terwijl jij hier ligt te dromen
in het jullie missen
ben ik gaan gissen naar
de zin van bestaan en weer gaan
ik weet dat jij bemoedigend lacht
terwijl ik hier nog altijd wacht
ja jij geloofde echt in boven
Een vrouwelijke klaarheid
jij weet de woorden
maar zegt niets
je ogen spreken
er hapert iets
in onderhuids voelen
zonder uitleg van bedoelen
een logica
die voor mij breekt
alsof jij niet alles geeft
in je blik
zweemt waarheid met
een vrouwelijke klaarheid
jij lacht ontspannen
weet dat ik je nooit
helemaal zal leren kennen
Zij brengt stilte mee
zij brengt
stilte mee
in haar verschijnen
een gereserveerdheid
waarin de lach langzaam
lijkt te verdwijnen
de causerieën over
allerhande en niemandallen
verzanden al snel
men kijkt verbaasd
als zij kordaat
de kring in gaat
aandacht vraagt
met ogen die iets
spectaculairs beloven
haar zachte stem
boeit van begin tot end
als zij opent in verhalen
een bloem die slechts
kortdurend bloeide
na een totaal mislukte groei
zij is weggegaan
heeft ons de stilte van haar leven
ter overdenking meegegeven
De zegen van God
De zegen van God onze Vader
Die hemel en aarde gemaakt heeft
En nog alles onderhoudt wat leeft
Dat Hij ons allen nabij moge zijn..
De zegen van God onze Heer
Die ons door Zijn Geest wil leiden
En nooit van ons zal scheiden
Dat Hij ons allen nabij moge zijn.
De zegen van God de almachtige
Die onze zonden heeft vergeven
En ons trouw blijft in dit leven
Dat Hij ons allen nabij moge zijn.
De zegen van God de allerhoogste
Die altijd Zijn belofte gestand doet
En ons bij wil staan in tegenspoed
Dat Hij ons allen nabij moge zijn.
Alleen
Wat is het moeilijk om alleen te zijn
Als je denkt dat niemand om je geeft
Geen mens die echt met je meeleeft
Dat veroorzaakt veel verdriet en pijn.
Niet even een praatje kunnen maken
Je voelt je dan zo eenzaam en alleen
Stil verdriet, met niemand om je heen
Soms kun je helemaal van streek raken.
Fijn is het dan te weten dat God je kent
En dat Hij ontzettend veel van je houdt
Hij wil er zijn voor iedereen, jong en oud
Niet alleen vandaag , maar elk moment.
God kent jouw verdriet en eenzaamheid
Als een vader wil Hij voor jou zorgen
Bij Hem ben je veilig en geborgen
En nooit meer alleen, want Hij is er altijd.
Naakt te stranden
ik ben altijd
de treden op gegaan
vaak pas later
mezelf weer ingehaald
om in verbazing
te kijken waar ik bleef
altijd verwonderd
wat mij steeds dreef
om erbij te zijn in het
raken aan liefde en pijn
door het ontdekken van
ieders gevoelige plekken
hen te behoeden voor
de neerwaartse spiraal
door het reiken van handen
de zuiging breekt banden
dwingt los te laten
wat ons zo dierbaar is
om dan naakt te stranden
eenzaam in totale duisternis
Ragfijne regen
laat me schemeren
in je heldere ogen
die liefde stralen
uit een warme blik
nadat ragfijne regen
van nooit geziene tranen
langzaam is gaan klaren
in een eerste lach
waar je stem
nog zacht en timide
met emoties spreekt breekt
de zon zijn duizend stralen
zij verhalen van
passie en begrip
waarmee jij uit eigen hart
de zorgen van anderen verlicht
Tijd
mensen, waar zijn ze mee bezig?
ze doen maar wat, lijkt het ...
oudere vrouw kijkt bedenkelijk
man: gemoedelijk,
ach, laat ze toch genieten
zorgen, ze komen vast en zeker
met de tijd
wat is tijd? - wat is tijd?
een moment
een uur
een eeuw
duizend jaar gepropt in een dag
slechts een ademtocht
geef me wat aandacht, vraagt hij zijn lief
iets meer van je tijd
want in mijn armen ben je het kwijt
al dat besef van tijd
laten we ons er liever in verliezen
Liefde zonder pijn
weer doop ik
mijn kroontjespen
in de magische inkt
hoop dat mijn
geschreven woorden ooit
wolken aan de hemel kleuren
met een schoonheid
die zijn equivalenten kent in
het mysterie van de eeuwigheid
de wind in zoete vlagen
mijn zinnen verder zullen dragen
dan de horizonnen van voorbije dagen
dat dit gedicht misschien
het toekomstige gezicht zal zijn van
gouden eeuwen in liefde zonder pijn
Nachtmerrie
Mijn nachtmerrie is uitgekomen!
Je bent er niet meer,
je hebt er zelf voor gekozen
om je van het leven te beroven.
Waarom moest je nou gaan?
We waren beste Whatsapp vrienden..
Maar nu...
Nu kan ik je wel een berichtje sturen,
maar lezen zal je hem toch niet.
Waarom heb je er nou voor gekozen?
Ik zal je nooit vergeten!
Rust zacht!!
Jouw lach
vertel mij van
het licht dat
warm uit je ogen straalt
in een gezicht
dat innemend
om een antwoord vraagt
jouw lach
die zon laat schijnen
in het pareren van de mijne
zonder woorden
het gevoel beschrijft als
jouw hand door mijn haren strijkt
nog is er niets gezegd
maar het elkaar verstaan
is de basis van ons samengaan
Een klein boeket
ik heb de bloemen geraapt
die jij verloor
op het pad naar geluk
er een klein
boeket van gemaakt
vormen in ieder formaat
talenten die
nog niet wilden bloeien
oordelen die maar bleven groeien
verpakt in
doorzichtig papier
linten erbij voor de sier
jij hebt het genomen
verrast en verbaasd
dit geschenk uit vroegere dromen
Luisteren
mag ik je aandacht even,
geef je aandacht even aan mij.
want ik moet je iets zeggen,
iets zeggen tegen jou.
eigenlijk wil ik wat vragen,
iets vragen aan jou.
zou je willen luisteren,
luisteren naar dit gedicht.
De glazen buren
jij groeit
in glas met
transparante vleugels
licht draagt
jouw pracht in
brekende kleuren
jij fladdert
speels naar
hemelse geuren
in doorzichtige
sculpturen wonen
de glazen buren
tot het glas barst
wordt gebroken omdat
het seizoen is afgelopen
Wat moet ik nou
Wat moet ik nou,
Zonder jou
Zonder jou ben ik er niet
Ik moet huilen van verdriet
Jij wilde dood
Je stapte door de goot
Ik hield je tegen
Maar je liep verder door de stegen
Ik hou van jou
ik kan niet zonder je
Hou jij van mij
Kan jij zonder me
Weet je het zeker
Ga je er vandoor
Je kan maar één keuze maken
Iedereen is anders
Elk kind is anders,
Elk kind is speciaal
De kunst en Onze opdracht
is om met elk kind te doen wat nodig is.
Geef hem kennis mee,
Maar daar naast ook liefde.
Leer hem leven in vrede.
Leer hem omgaan met verdriet.
Leer hem spelen met anderen.
En leer hem nemen en geven
Leer hem wat jezelf had willen leren.
En leer het kind dit door jezelf te geven.
Je eigen liefde, je eigen kennis.
Leer het kind dit door kwetsbaar te zijn.
Maar soms ook streng.
Wees rechtvaardig, wees oprecht.
Maar wees vooral de leerkracht die jezelf,
Altijd wilde hebben
Alsof de hel zich uitte
de wind kon ons niet deren
wat zij ook probeerde
wij liepen fier rechtop
zagen het water komen
bedreigender dan ooit
in onze stoutste dromen
een opeenvolgende rij
van lange golven
die fel beukten op de dijk
het overslaande breken
de zuigende geluiden
het was alsof de hel zich uitte
wij baden toch een kort moment
voor hen in de gevarenzone
geen namen maar zij waren hem bekend
Soms
soms droom je,
je droomt dat alles goed is,
je droomt dat je ergens bent
waar iedereen van je houdt,
soms dagdroom je,
je dagdroomt dat degene waarnaar je kijkt,
dat degene waarnaar je kijkt van je houdt,
net als vroeger,
soms is het de waarheid,
soms heb je een paar momenten,
een paar momenten waar je echt gelukkig bent,
waar je denkt, laat dit moment nooit overgaan,
wees positief,
wees blij met wat je hebt,
hou van diegene die je blijven steunen,
als je de afgrond in valt.
De wereld der schepping
ik weet waar je bent
gaat en verblijft
nog is er altijd die strijd
het warme verlangen
om bij je te zijn
je hand en ogen te vangen
het is als ontsnappen
naar een andere dimensie
stappen in elkaar beter verstaan
ongestoord en privé
in de wereld der schepping
verblijven op hemels terrein
om later de liefde
met anderen te delen in
een weer stralend samenzijn
Als wonder van boven
ik heb ertsen gesmolten
stenen gekloofd
geloofd in hogere machten
paranormale krachten ervaren
om jouw aura van ziel
en magie te mogen bewaren
kathedralen en torens gebouwd
om de hemel te raken
iets van jouw mysterie te smaken
vreemde culturen bezocht
in verre landen mijn licht opgestoken
je bleef mij steeds maar ontlopen
toch heb je zacht jouw hand
in de mijne gelegd als wonder van boven
waar ik na alles niet meer op durfde hopen