Niemand die het ziet

*Die Dag*

Het was op een woensdag,
Ik had muziek,
Toen ik jou voor me zag,
Je was al een tijd ziek,

Ik begon te trillen,
Spelen lukte niet,
Ik wilde gillen,
Had opeens verdriet,

De dag was net bezig,
Het was acht voor half elf,
Ik voelde me afwezig,
Niet helemaal mezelf,

Mijn nichtje kwam met betraande ogen,
Zomaar naar me toe,
Methet hoofd gebogen,
Leek ze ontzettend moe,

Bang voor wat ze te vertellen had,
Over die minuten pas geleden,
Ik zag dat ze ermee zat,
Want jij was overleden,

Op dit moment, met dit verdriet,
Stortte mijn wereld helemaal in,
Erger dan iemand het ziet,
Kon ik beginnen bij het begin,

Dit doet zoveel pijn,
En zoveel verdriet,
Niet meer bij je te zijn,
Alleen niemand die het ziet!

»*#3 Februari 2010, 10:22#*«

Reacties