Bladmuziek

Wel ging hij
Er vaak even
Tussen uit naar
Het plantsoen
tegen de grote boom
zitten met rug

en met handen
contact maken
luisteren naar
de bladmuziek
die bladeren en
wind speelden

daar heb ik
hem gelukkig
zien worden
in zijn eerste
contact met
samen leven

eerst neuriën
en later zong hij
ongekende woorden
jong in het decor van
luisteren en als deel
van het plantsoen

zijn ogen keken
sindsdien gelukkig
als zij wegdroomden
van het eeuwig
blauwe scherm als
vroeger enig houvast

langzaam deelde
hij meer en meer
lichaamstaal waarin
het auditief ruisen
de ontwikkelstructuur
in communicatie was

Reacties