Eenzaamheid

Een traan

Glijdt over haar wang.

Ergens diep uit haar keel;

Klinkt een hees gezang.

Waarom is ze verlaten;

Waarom kan ze er niet

Over praten?

Niets laat ze toe

In haar gevoel;

Ze gedraagt zich arrogant

En koel.

Ze wil niets denken

Ze wil niet denken

Ze wil vergeten

Ze wil niets schenken

Ondanks alles,

Heeft ze pijn en verdriet;

Wie heeft haar toch

Ooit zo gestoken?

Dat ze zich zo heeft

Gewroken?

Ze weet het niet;

Ze zingt alleen heel zacht

Een lied

Een lied van lang

Geleden;

Toen de mensen haar

Nog geen pijn deden.

Toen ze nog kon geven

Toen ze nog durfde

Te leven.

Nu is het weer voorbij

Het wijsje stokt

In haar keel.

Ze laat haar gevoelens

Niet vrij

Ze denkt slechts

Er is hier op aarde

Iemand te veel

Niemand geeft

Om mij

1982, Pina Jones.

Reacties