Jij..

Ik weet het nog als de dag van vandaag.  
De dag dat jij werd geboren,  
heb ik mijn hart aan jou verloren.  
Die lieve kleine handjes,  
je mondje zonder tandjes.  
Je lieve kleine voetjes,  
je gezichtje zonder sproetjes.  
 
Ik weet het nog als de dag van vandaag.  
De dag dat jij weer naar het ziekenhuis moest.  
Je had zo een akelige hoest.  
Je was toen 2,5 maand oud.  
Wat waren die dagen zonder jou koud.  
Je mooie blonde haren,  
ogen zo blauw dat je er in kan varen.  
Je lieve kleine neus,  
je bent mama's kleine reus.  
 
Ik weet het nog als de dag van vandaag.  
Papa en mama gingen uitelkaar.  
Steeds maar die ruzie's over en weer.  
Mama trok dat niet meer.  
Jij begon toen net te tijgeren,  
je eten eigenwijs te weigeren.  
Je rende in je loopstoeltje achter de hondjes aan,  
niks kon meer op tafel blijven staan.  
 
Ik weet het nog als de dag van vandaag.  
Want het gebeurde vandaag.  
Vandaag kreeg mama te horen, dat papa zou gaan weigeren om je aan mij te geven.  
Je bent nu ruim 10,5 maand oud.  
En dit laat jou niet meer koud.  
Je begint het al een beetje te begrijpen,  
onthouden doe je het gelukkig niet voor lang.  
En mama ziet het aan jou, soms ben je bang.  
Je begint al te lopen langs alles wat je maar vinden kan.  
 
Maar mama laat jou niet zomaar gaan.  
Mama zal jou nooit in de kou laten staan.  
Mama gaat voor jou vechten!!!  
Mama heeft al de rechten!!!!!  
 
Brian je bent een deel van mij,  
en dat zal niemand van me afpakken!!  
 
Mama krijgt jou terug!!!!!  
 
Brian mama houd van je en mist je!!!

Reacties