Bijna op mijn plaats

Lopend over een lange weg
Door bergen en dalen ben ik gegaan
Het laatste stuk gerend,
dus tijd om even stil te staan.

Een weg met bergen,
Een weg met dalen.
Een weg met sprookjes,
En stomme verhalen.

Hoe hoger de berg werd,
Hoe dieper het dal leek.
Maar ik kon terug in de herinneringen,
Als ik af en toe even omkeek.

Lopend over een lange weg,
Ben ik nu bijna waar ik zijn moet.
Eindelijk bijna op m'n plaats,
De rest van de weg tegemoet.

Even uitgerust,
Even stilgestaan.
Maar na een korte pauze,
Is het tijd om verder te gaan.

Kies ik de weg met bergen en dalen?
Of een die altijd gelijk gaat?
Maar wat als die gelijke,
Nou een hele andere kant op slaat?

Zachtjes begin ik te lopen,
De 2 wegen blijf ik zien.
Stiekem blijf ik opletten,
Zie ik een derde weg misschien?

Reacties