Twee persoonlijkheden

Het verleden heeft een reden, en het heden word je toekomst.
Diepen dalen kwamen en gedachtes hebben een herkomst.
Stilte brengt mijn gedachten van uren wachten van verzachten.
Op mijn wangen gedroogde tranen van het huilen,
verlangen naar schuilen, moe van het vallen in de kuilen.
Grote mond, scherp in de ogen, klein hart, heel gevoelig en erg apart.
Kijkend in de spiegel, iedere dag weer, brengt me naar morgen alweer.
Vallen en opstaan laat me gaan, dit is mijn leven, mijn bestaan.
Een klap in mijn gezicht, word wakker en kijk, negatieve cirkel van alleen maar gezeik.
Gister nog weten en morgen een vraag, tijd tikt door en overmorgen is vaag.
Wie ben ik, kijk en zie, denk als jij, trap het heden kapot
en maak voor de toekomst plaats vrij, maar het heden maakt mij.
Wie is mij, ik of jij, hij of zij.
Ingewikkeld allemaal, klein zien en groot denken,
dat zal een middelmatige toekomst schenken.
Een raadsel zonder vraag is een som zonder antwoord,
dit is mijn leven, ik word letterlijk gestoord.
Twee persoonlijkheden vechten tegen elkaar,
de ene maakt de ander kapot en ik ben klaar.
Een dilemma is het niet zonder twijfel of een keus,
een kabouter is never nooit een reus en ik? Ik ben gewoon een kneus.
Maar ook alle kneuzen kunnen ergens komen, ookal zie je door de bomen
het bos niet meer, belangrijkste is dat ik het probeer.
Vechten met jezelf is erg apart, vooral deze tekst met gedachten,
gevoelens van twee is erg verward.
Mensen kunnen mij niet begrijpen want ik snap mezelf niet meer,
ik word achtervolgd door backs in mijn rug elke keer.
Ik wil zijn zoals ik ben, iemand die kan zeggen dat ik mezelf ken,
en niet een pussy zijn die voor zijn eigen Ik rent.
Geen tijd tikt zonder klok, klok zonder tijd is tijdloos,
en elke keer terug denken in de tijd is kansloos.

Reacties