Ik dacht..

ik wist niet dat ik verliefd op je was...
ik dacht het gaat wel over, maar dat is niet zo.
ik blijf aan je denken, en mn liefde wil ik dolgraag aan je schenken.
maar maak ik wel een kans? zie je mij wel staan?
ik kan jou niet laten gaan, ik denk aan jou dag en nacht.
en dan praat je inneens tegen me op en msn, zo onverwachts.
maar op school weet ik niet wat ik moet doen,
als ik je tegen kom gedraag ik me als een oen.
Net een blije bitch ik weet ik moet het afleren, anders ga je je tegen me bekeren.
Ik wil gewoon steeds opvallen, en dat je weet dat ik er ben.
niet dat je steeds voor me weg rent.
Met een blozend gezicht loop ik lang,en vraaag me af of je het wel merkt.
het is zo beperkt.
Jouw mooie ogen keken een keer naar mij,
je lieve lach een keer op mij gericht,
je zag mij staan met een stralend gezicht.
Ik weet t ik blijf maar door rappen.
en door gaan,
je weet dat ik je wel ziet staan.
maar je durft niks te doen, bang voor een afgang?
of schaam je je voor mij? is dit gedoe wel goed voor ons allebei?
een relatie zou niks worden of wel?
ik zie mijn tranen al opdrogen,
en het geluk in mn ogen.
een glimlach op me gericht....
die kijkt naar jou mooie gezicht

Reacties