De stilte

het lijkt allemaal
zo kort geleden
toen jij zomaar
zonder reden
was overleden
omdat iemand zo nodig
met zijn dronken kop
achter het stuur
moest gaan zitten
terwijl jij examen had
en dat hij precies
jou moest aanrijden
en dat jij er opeens
niet meer was
maar om terug te denken
aan die vreselijke dag
heeft ook geen zin
maar wij zijn nu
hard bezig
maar het is
niet meer zoals vroeger
toen jij er nog bij was
want wij missen allemaal
je vriendelijke lach
en die stem die altijd zei
kop op als je het even niet meer zag zitten
maar nu zegt iemand anders het
maar het klinkt gewoon niet hetzelfde
dan als jij het zou zeggen
met je zoete lach
en dat vriendelijke gezicht
maar het gevoel dat jij ons gaf
op de momenten dat we het moeilijk hadden
en de daden doe je voor ons deed
zijn voor ons onbeschrijfelijk
maar nu hebben
wij alleen nog maar het graf
om even langs te gaan
maar misschien kijk je nu wel
vanaf de hemel op ons neer
en waak je over ons
dat er niks mis gaat
maar er gaat zoveel mis
sinds dat jij dood bent
maar het verdriet
dat wij hebben
halen we je niet terug
maar waarom dit gebeurd is
is voor mij een raadsel

Reacties