Van boven kijk ik neer

Hier loop ik dan
Alleen en verlaten
Ik huil alles bij elkaar
Maar niemand heeft het in de gaten

Hier loop ik dan
Ik heb het koud en het is stil
Mensen mochten me niet
Bij elke gedachte word ik kouder en kil

Hier loop ik dan
Er is niemand die mij mist
Ik ben de eerste persoon
Die zichzelf heeft gewist

Ik ga zitten
En schreeuw mijn leven bij elkaar
Hoe is dit zo ver gekomen
Vraag ik terwijl ik naar de hemel staar

Het antwoord volgt snel
Het wordt donker om mij heen
Ik zou willen dat het over was
Ik zou willen dat de zon scheen

Het einde begint te komen
Mijn lichaam zal het begeven
Mijn gedachtes blijven bestaan
Maar ik wil niet meer verder leven

Mijn moment is gekomen
Ik hoef niet meer te dromen
Van het mooie witte licht
Eindelijk heb ik wat in 't voorruitzicht.

Van boven kijk ik neer
Op het bankje waar ik zat
Waar ik mijn laatste adem uitblies
En mijn leventje vergat

Woorden zijn niet nodig
Alles is gezegd
Maar toch zal ik terug keren
En dan zet ik alles weer recht

Reacties