Zoeken
Zoek een Gedicht of Quote met onze verbeterde zoekmachine!
Resultaten voor je zoekbewerking (maximaal 200)
To My Former Muse
I decided that it's time to part our ways
We've been holding on to the fantasy of what we could've been
And if I don't cut you off we will continue to do so until the end of our days
And although this hurts
I'm so sure we will both grow from this time apart
No growth ever came from a comfort zone
And only time can heal a broken heart
Our love has filled so many pages
so many poems wrote itself
You made it so easy
But it's time to put the final book on the shelf
So since this is our final goodbye
You will no longer be my muse
I will no longer write my poems about you
And I will let you loose
Ontastbaar
Het was makkelijk om van je te houden.
Het was niet iets dat ik hoefde te leren.
Het gebeurde vanzelf.
Ik hoefde het niet eens te proberen.
Maar je loslaten is van een heel ander kaliber.
Het kost me alles wat ik in me heb en meer.
Het voelt niet logisch.
Maar van je houden doet minstens zoveel zeer.
Ik wil dat jij mijn persoon bent.
Want de liefde is echt en net zo explosief als wij.
Het gaat hard tegen hard en we laten niet los.
Tot we zo ver weg zijn en tegelijkertijd minstens zo dichtbij.
Hoe voelen we allebei dat dit iets zo speciaals is?
Zo ontastbaar, fragiel en uniek.
Iets wat je misschien maar één keer voelt in je leven.
En daardoor overslaat in pure paniek?
Jouw vinden voelt als voor het eerst ademen.
En vanaf het eerste moment voelden we het allebei.
Dit is hoe echte liefde voelt,
Echte liefde dat ben jij.
Overflood
I know
the amount
of love
I give
once I love someone
is endlessly.
I also know
it has been
frightening
to those who received.
I just wish
there was someone
just one person
who can handle it
and give
just a little part
of it back.
Muze
Ik weet niet waarom
Of wat je met me doet
Dat ik altijd bij jou uit kom
Ik weet niet hoe ik zonder jou verder moet
En ik weet niet of ik dat wil
Wat wij hebben is genoeg voor mij
En misschien dat ik tijd verspil
Waar misschien is nog niet alles voorbij
Het doet er niet toe wat en hoe we toen deden
Vergeet ons verleden
Want als er een kans is dat wij slagen
Zou ik keer op keer die gok wagen
Jij bent degene die ik in mijn toekomst zie
Jij bent de muze voor mijn poëzie
Jij bent de 10 op mijn rapport
De enige man naast wie ik wakker word
Dus focus op ons
Het gaat om ons alleen
Niet om die frons
Van de mensen om ons heen
Dichtgeknepen keel
Ik ben bang
Voor wat komen gaat
Dat ik het eindwoord ontvang
Voor wat me te wachten staat
Ik weet het
'We were never meant to be'
Omdat wij altijd terugkeren met
Nostalgie
Ze schudden hun hoofd
Zagen het van ver aankomen
Ze hebben er nooit in geloofd
'Het zal niet goed komen'
Ik blijf naar jou verlangen
Maar wij samen zijn te veel
Mijn hart zit gevangen
In mijn dicht geknepen keel
Ik zou jou nooit kunnen vergeten
Maar we zijn gedoemd te falen
Ik wil van niemand anders weten
Mijn hart zal de prijs betalen
En dus blijven we het proberen
Met zoveel liefde voor elkaar
Maar keer op keer blijven we blokkeren
Wij samen zijn als een open blaar
We kunnen niet zo door blijven gaan
Ondanks dat de liefde altijd zal blijven bestaan
We lopen teveel schade op
We zijn beiden doodop
En ik wil niet opgeven
Maar wanneer hou je op met geven
En begin je weer met leven
Tot op het bot
Jouw gedachten blijven
in mij drijven
zij blijven leven
voorbij
voor slechts maar even
ik ben beschadigd
niet te zien op mijn gezicht
alleen te voelen
niet van me af te spoelen
niet los te laten
niet over te praten
ik ben defect
ontzet
kapot
tot op het bot.
Het bestaan
Een knal, een flits, ik zag
hoe ik daar in de greppel lag.
Een ambulance, huilende mensen,
die hopen, voor het beste wensen.
Het is zo gek,
de verkeerde tijd, de verkeerde plek.
Ik sta hier, maar lig ook daar.
Ben ik echt dood, is het echt waar?
Als het mijn keuze is,
wie ik straks mis,
zal ik doorgaan, blijf ik toch leven,
blijf ik knokken of zal ik opgeven?
--
Een gedicht gebaseerd op het boek "Als ik blijf" van Gayle Forman (verfilmd; If I Stay).
Als
Als de sterren uit de hemel vallen,
Zal jij dan aan mijn zij staan?
Als de muziek het op een eeuwige zwijgen legt,
Zal jij dan voor mij zingen?
Als de oorlog voor onze voeten uitbreekt,
Zal jij dan mijn vrede zijn?
Als de aarde onder onze voeten verdwijnt,
Zal jij mij dan leren vliegen?
Als de zon ons nooit meer verlicht,
Zal jij dan voor mij stralen?
Als de wereld om ons heen vergaat,
Zal jij dan mijn universum zijn?
Als ik nooit bestaan had,
Zal jij dan aan mij denken?
Als dit gedicht nu eindigt,
Zal jij dan de mijne zijn?
Zo verweg, maar zo dichtbij
Het maakt niet uit,
Ik weet,
Het ligt aan mij.
Het maakt niet uit,
met jou aan mijn zij.
Maar dat is het net,
Je bent er niet.
We zijn wel samen,
maar ik zie 'ons' niet.
Ik hou van je,
'Ik ook van jou',
is wat je zegt,
Maar waarom,
Waarom voelt het niet oprecht?
Ik had het aan kunnen zien komen,
Ik had het kunnen voorkomen.
Was het dan waar,
Wat ze zeiden?
Had ik het moeten vermijden?
Me van je af moeten scheiden?
Tegen mijn liefde voor jou moeten strijden?
Je hebt mijn hart,
Je kunt me als een marionet bespelen,
Me zo liefdevol strelen.
Soms kun je niet zonder me,
en zie je me iedere dag.
En dan sla je weer om,
Verandert je gedrag.
Je bent weg,
Ineens heb je geen tijd meer.
Dat steekt me,
Keer op keer.
Is jouw liefde voor mij wel echt,
Is het allemaal waar wat je zegt?
Denk je dat ik niet weg zal gaan?
Als ik ga,
Kom je dan achter me aan?
Ik wil weten waar we staan,
Of dit het waard is,
Of je echt voor me wilt gaan.
Het is al eerder zo geweest,
Is het een verhaal dat zich zelf herleest?
Denk niet dat ik weer erin zal trappen,
Een derde keer ons zal niet gebeuren,
Dat kan ik je verklappen.
Je bent me kwijt,
Als je me laat gaan.
Ik kan op mijn eigen benen staan.
Ik hou van je,
en dat zal ik mijn leven lang.
Maar toch moet ik dan voor mezelf kiezen.
Uit eigen belang.
Het breekt mij,
Hierover te moeten nadenken.
Je bent zo ver weg,
Maar zo dichtbij.
Wie ik werkelijk ben
ik
ik loop
ik loop en sta stil
en kijk
kijk, en haal diep adem
weer een stap
een stap vooruit
weer vooruit
zand
zand en water
water tot aan het einde van de horizon
zover als ik kan zien
ik voel het zand tussen mijn tenen
ik loop
mijn benen voelen zwaar
nog even
even volhouden
volhouden, en haal diep adem
en zet nog een stap
en dan
dan eindelijk
voel ik het koude zeewater
langs mijn voeten
omhoog kruipen
nog een stap
en koude water
raakt nu mijn boven benen
ik stop
ik stop en sta stil
sluit mijn ogen
en laat het zachte water
mijn lichaam strelen
het is een troost
weer
te weten
te voelen
te leven
wie ik werkelijk ben.
Ogen open
Ogen open
Een donkere ruimte
Een muffe geur
Een krakende deur
Uit een kier
Weg van hier
Een felle lichtstraal
Mijn zintuigen werken optimaal
Het was stil
Ineens een gil
Een klap
Voetstappen op de trap
Krakend gaat de deur verder open
Een vaag figuur komt naar binnen lopen
Mijn Binnenkant
Je kent me niet,
Je weet alleen het gene dat je ziet,
Je kent alleen mijn uiterlijk,
Maar mijn binnenkant is alleen belangrijk,
Pas als je me een kans geeft,
Leeft, zoals ik alles heb beleefd,
Weet wat ik allemaal heb meegemaakt,
En het je dan nog uitmaakt,
Dat ik dingen anders zal beleven,
Bedenk dan maar even,
Ik heb niet zo'n gemakkelijk leven.
Ik haat het dat ik van je houd
Ik vertrouwde je
Maar jij gebruikte me
Ik was bereid alles voor je te doen
Maar jou ging het alleen maar om die poen
Ik dealde voor je toen je het vroeg
Maar nu is het genoeg
Je had het recht niet om me te slaan
Hoe kon je me dit alles aan hebben gedaan
Je sloeg me, je hebt me gedrogeerd
Maar toen je vreemd ging, ging het verkeerd
Eindelijk zag ik in wat je allemaal deed
Dat is iets dat ik niet vergeet
Je hebt me gebruikt
En me misbruikt
En dan maar zeggen dat je er spijt van had
Zo van; 'Het spijt me. Kom bij me terug, schat.'
Hoe kon je dat zomaar zeggen
Ik kan me er gewoon niet bij neerleggen
Hou ik van je? Ja nog altijd
Vergeef ik je? Nooit, dat is een feit
Jij ):
Ik wil bij je zijn,
Maar tegelijkertijd doet dat pijn,
Je bent alles wat mijn hartje wil,
Je zet de tijd even stil,
Ik wil voor altijd bij je zijn,
Maar de kans is zo klein,
Op school zeg je alleen soms 'hoi',
Dan denk ik; 'Is dat alles, boy?'
Ik probeer je aandacht te krijgen,
Maar alles blijft bij zwijgen,
Nu ben ik niet meer langer verblind,
Jongen, ik snap de hint,
Als jij mij niet ziet, zoals ik jou zie,
Is er blijkbaar dus niet die chemie,
Zeer is wat mijn hartje doet,
Maar ik weet; het is niet voor goed,
De speciale jongen komt nog wel,
Maar voorlopig blijf ik vrijgezel.
Pijn
Je hebt me gebroken,
Je woorden blijven in mijn hoofd rond spoken,
Ik ben iedere seconde bang,
Is er dan geen uitgang,
Je slaat me neer,
En dat is niet voor één keer,
Bam, bam, bam,
Hier een schram,
Daar blauwe plekken,
Zal iemand het ooit ontdekken,
Niemand die het ziet,
Niemand die een uitweg biedt,
Zal het ooit stoppen,
Het slaan, krabben en in elkaar schoppen,
De enige oplossing die ik kan bedenken,
Is mijzelf het einde schenken,
Dan is het eindelijk voorbij,
Dan ben ik eindelijk weer vrij..
Die tijd
Als ik je zo daar zie staan,
Rolt over mijn wang een traan,
Ik denk aan al die herinneringen,
Die mijn hoofd weer binnen dringen,
Die kilheid die toen over je waakte,
Was het gene dat mij zo diep raakte,
Je zei; 'dit werkt niet',
Daar begon mijn liefdesverdriet,
Ik begreep niet wat hij bedoelde,
Pijn, verdriet en onbegrip is alles wat ik voelde,
'Het is over', dat is alles wat hij zei,
Dat was het moment dat ik me realiseerde; Het is voorbij,
Ik hield van jou met heel mijn hart,
Dit was voor mij een nieuwe start.
Als je bij me komt staan,
Lijkt het alsof hij nooit is vreemdgegaan,
'Het spijt me, ik wil je terug' is wat zijn woorden zijne,
'Fuck you', de mijne,
Mij is hij kwijt,
Dat is een feit.
Spiegelbeeld
Al een tijdje voelde ik me alleen
Want iedereen had een vriend om zich heen
Ik dacht dat ik altijd alleen zou blijven
Op een gegeven moment begon ik mijn emoties op te schrijven
Ik voel en zie een traan op mijn wang
Als ik in de spiegel kijk word ik langzaam bang
Bang om mezelf niet meer te herkennen
Ik wil niet langer voor mijn angsten wegrennen
De grote uitdaging wil ik aan gaan
Want ik wil hier niet alleen blijven staan
Boos word ik omdat ik nog alleen ben
Dat is ook de reden dat ik nog steeds wegren
Eindelijk na lange tijd ben ik blij
Nu voel ik me vrij
Ik heb op dit moment veel plezier
Dat mag ook wel hier
In de spiegel zie ik een zie ik een persoon vrolijk en blij
Die persoon die lijkt op mij
Twee verschillende personen
Die in het zelfde lichaam wonen
Samen met mijn klas gemaakt, zelf had ik het soms anders gedaan.
Alleen
Niemand om je heen,
Niemand die laat blijken dat hij om je geeft,
Die met je mee leeft,
Die zegt dat hij het altijd voor je zal zijn,
Die het begrijpt om te leven met zoveel pijn,
Die in donkere tijden een arm om je heen slaat,
Die zegt dat je er niet alleen voor staat,
Die je het gevoel geeft dat je aan het zweven bent,
Die je in zijn armen neemt die je zo goed kent,
Die liefdesbrieven voor je schrijft,
Met dat je voor altijd samen blijft,
Die mensen mis ik in mijn leven,
Die altijd om me zullen blijven geven.