waar zijn ze
gebleven de
bloemetjes
van het spijt me
de betraande
ogen en het
oprechte berouw
vaak na
lange twisten
en onheuse
behandelingen
die pijn deden
in het negeren
van diepe emoties
de uitgestoken
hand die niet
werd gezien
en later nog het
verwijt van het
scherpe mes
in de rug
het moet afgelopen
zijn met deze
problemen in onze
samenleving die
mensen bindt in
plaats van elkaar
niet willen vertrouwen
we gaan vandaag
elkaar niet meer
voorbij zonder groeten
en later komt het
ontdooien de lach
vol vriendelijkheid in
warme menselijkheid
voor ieder
een gezegend 2025