nog steeds
springt de blonde
lok voor je ogen
als je gezicht naar
mij gebogen is
dan twinkelen
donkere ogen
het spannend licht
dat zich in vingers
en handen bevindt
zacht fluisteren
we de woorden
die horen bij
onze pas geleerde
liefdestaal in gebaar
alleen het oefenen
heeft ons te vaak
beentje gelicht
want wij dachten
nog veel te weinig
in lichaamstaal terwijl
de practijk van het
leven een andere
woordenschat vereist
dan koosnaampjes