het is geen
dag vandaag
hooguit de dag
waarop alles
gek beslagen zal
zijn vol zwarte
angst en vragen
dat alles lijkt
op een gebed
dat bi polair
klotst en hopt
in opkomen van de
angst die boven
dwars door komt
de verse geur
van warme
schizoprut is
weer ruiken want
dan ga ik aan de
struikelloop over
mijn eigen benen
vloekend in
eigen woorden die
gelukkig niemand
hoorde of zag
ze moeten nog
geboren worden
en zonder logica
als de borderline
knapt heb ik iets
te eten en die wat van
structuren wil weten
de stemmen hebben
mij gedwongen te
oordelen over mijn lijk