ik wist
dat je ging
schaatsen
in je wit
kristallen pak
strak aan
je lijf om
nergens aan te
haken en toch
snelheid te maken
als een flits
voorlangs het riet
dat zo zijn eigen
tonen zwiept in
een krakend lied
in jouw cadans
langs deze rij
het kleurgezang
met wuiven van
de gouden kant
voor je uit
op het zwarte ijs
jouw schaduw en in
terugkom op je rug
de warmte van zon