ik zag je
stappen staan
waar de waterige
dauw zijn druppels
liet gaan in de
pirouettes waarmee
jij de ochtend groette
nog was er
geen muziek tot
de eerste zonnestraal
noten kristalhelder
kleurden in de
prelude die de dag
voor ons in petto had
het was jouw lach
die vogels deed
ontwaken zodat zij
hun dialogen
konden maken en
plaatsen in het samenspel
van ochtendklanken