ooit heb ik
het donker
in je ogen
zien bliksemen
opkomende
tranen die
van kwaadheid
vervloeien
een losbarstende
bui waarbij
woorden in staccato
hun gif hagelen
in afwachting
van de vallende
wind heb ik mij
omgedraaid
ben weggegaan
om jou even de tijd
te geven woede af te
reageren met regen
in een opklarend
ogenblik zijn we samen
naar de zon gelopen
op hoop van zegen