sluiten
print

Grassig koud

ik zag het
blauwe bosje
alleen op de wereld
in de grote vlakte
grassig koud

zij steelden hoger
dan omringende
magere sprieten
bijna klaar voor
hun eerste maai

zij hadden
alles gegeven
met madeliefjes
om verder te leven
na hun rijpe zaai

in de wisseling
van groen door
seizoenen had het
bosje ook zijn bolletjes
groter laten groeien

Dit gedicht werd geprint vanaf www.smsgedicht.nl