je lachte zacht
ik zag voor
het eerst de
binnenkant
van je ziel in
licht contrast
met de
werkelijkheid
waarvoor ik viel
het mystieke
karakter van
vorm en energie-
uitstraling was
leidraad in de
plaatsbepaling
die wij voorzichtig
samen dachten
te gaan delen
ik voelde
de herkenning
in je blik
toenemen en
in het elkaar
ruimte geven
hoefden wij
geen gaten
meer te vullen
wij kenden
muren vol lijsten
met uitbundigheid
en het donker
ingetogen waarbij
alleen de lach en
ogen emoties
signeren die wij
ooit samen leerden