ik zag haar lopen
in de cape met bont
van vreemde origine
mijn verlangens
plaveiden het pad
dat zij nog had te gaan
plotseling stopte ze
draaide zich om
zonder gezicht
slechts de voering
verwaaide lichtjes
in excuserend gebaar
toch kende ik haar
had de voetstap gemeten
maar het gezicht vergeten
ze liep door
naar de gekozen verte
ik probeerde haar te bereiken
om tenminste eenmaal
in de diepte van haar
ogen te kunnen kijken
haar ziel te ervaren
en zo het leven in
zijn volheid te evenaren