zij hadden hem
geschoond en met
witte doeken omwikkeld
zacht in het graf gelegd
in stilte baden
handen met ongezegde
woorden van liefde en trouw
harten vol verlies en rouw
toen zij in de vroegte
weer verschenen bleek
de grafsteen verdwenen
de tombe was leeg
in schrik en verwarring
zijn zij teruggelopen
de mare was hen vooruitgesneld
zijn verrijzenis werd al gemeld
opgestaan uit de dood
heeft hij zich aan zijn
volgelingen getoond hen de
weg gewezen en hoop gegeven