je lach
speelde ondeugend
met alles wat ik had
voorzichtig haalde
jij mijn verborgen
woorden naar boven
belichtte en kleurde
sprak ze warm uit in
een liefdevol omarmen
nog schaduwde ik
gênante verlegenheid
verbaasd over zo open zijn
in jouw vrijheid
eigende ik de stukjes leven
die ik eigenlijk had vergeten
waarvan ik dacht
dat ik ze nog niet of
pas veel later mocht weten
jouw humor heeft mij
de bloemen gebracht die
ik wel wist maar nooit zag