het was onaards
de plaats waar ik
jouw voeten waste
er was alleen
een lichte plek
de wereld heel ver weg
er golfde zee in
een mildheid zonder
overheersend kuiven
zij bloeide blauw
op het witte strand
van schelpend zand
een zilte zon
scheen magisch licht
mystiek weerkaatste in je blik
wij voelden de
nabijheid van het paradijs
lachten samen hemel
ik wist mezelf kwijt
in totale overgave
vond jou in nirwanawater