weer duikt
feniks in zijn as
orakelt delphi
dat de mensheid
terug gaat naar af
waar geschiedenis
ontwricht wordt
uit gevest en tijd
breekt tolerantie in
wankelmoedigheid
stof en stenen
vuurstormen verhaal
van hoe ook zij door
ongebreidelde agressie
ten onder zijn gegaan
zwarte vlaggen
dekken gaten af die
tot het doodgezicht
verworden zijn van een
ooit zo levendige stad
heet brandt
woestijnzand
in barmhartigheid
een zachte duin bedekt
al het te ruimen puin