ik heb de steentjes
gepakt die ik tegenkwam
op de dag en verpakt
in papiertjes met kleur
gesorteerd naar gewicht
leg ik ze duidelijk in zicht
zij weven mijn droom in
een niet aflatende stroom
het patroon varieert
in beschouwend kijken
lichte lijnen snel in gebruik
de keitjes springen er uit
het zijn de drempels
van iedere dag
zorgen die we helaas
niet kunnen vergeten
jij bent mijn mozaïek
ik heb je lief want in de droom
van de dag schijn jij zon en
wolkt in blauw een heerlijke lach