sluiten
print

Het eonenlange wachten

ik liep het pad
maar miste het
knerpende grint

de kiezels die
mijn voetstap altijd
ving in bekend geluid

nog voelde alles
vertrouwd ondanks
donkergrijs in het vooruit

het goot stil makend
de sfeer veranderde snel
naar kil en fel

tijd had opgehouden
te bestaan toen het
hemelwater zich liet gaan

zag de zondvloed
komen als een zee
die het land overstroomde

wist de apocalyps nabij
maar lachte blij
na het eonenlange wachten

Dit gedicht werd geprint vanaf www.smsgedicht.nl