ik heb alle zonnen
aan jouw hemel
zien schijnen
waar ze ook
plotseling verdwijnen
in een opkomende bui
nog lach je
maar de eerste
schaduw is verschenen
licht bewolkt
is je blik in een nog
onvoorspelbaar gezicht
dat nu langzaam
donkert in een
stemming van afwezig zijn
versluierd voelen wij
de levenspijn
steeds nader komen
wanneer mogen wij
gelukkig zijn in het hier en nu
en niet alleen in onze dromen