ooit heb ik
stormenderhand de wereld
willen veroveren
met groot orkest
op hemelse maten het
podium hier willen verlaten
ik overdonderde
mezelf met het decorum
dat ik jou toen gaf
het was geen toneel
jij overrompelde mij
je ogen regisseerden te veel
wij kregen nooit
ovationeel applaus
de muren hadden oren
wij speelden
elkaar plat zoals dat bij
onstuimige liefde hoorde
pas toen de gordijnen sloten
het licht langzaam doofde
zijn we echt in première gegaan