ik voel me eenzaam
tussen veel mensen
het ligt niet aan de mensen
maar aan mezelf.
ik voel me zwak en depri
daardoor die eenzaamheid.
dan wil ik niet meer zo graag leven.
dan valt het leven zo zwaar.
ik bid veel om geloof, hoop en liefde.
en ontvang vaak veel kracht
maar hoop ook goed voor mijn
medemens te mogen zijn.
nu voel ik ze nog vaak als een bedreiging.
ze begrijpen niet wat ik voel.
alleen mijn god kan het begrijpen.
het is een naar gevoel, eenzaamheid.
maar echt eenzaam hoef ik niet te zijn
want mijn god is altijd bij me.
en mijn beschermengel!