je smeult
kringelt rook
in speelse vormen
ik blaas zacht
jouw vuur iets aan
je knispert en vonkt rood
ontvlamt daarna
in feller branden
schroeit bijna mijn handen
weer laai je op
tussen grijze as
verdrijft de koude nacht
nog is de vonkenregen
in je ogen niet geblust
als je lach mij plagend kust