ik heb je geschilderd
maar ben nog niet klaar
je ogen zijn dof
vreemd plukkig je haar
in grote lijnen wil jij
wel herkenbaar verschijnen
maar in detail blijk
je steeds te verdwijnen
het is een en al weerbarst
om jezelf te laten zien
juist in de kleinste dingen
vervaagt steeds je ziel
maar als de zon
jouw ogen beschijnt
leven zij op knikken ja
spiegelen wij lachend ineen