mijn geest is vrij
maar kerkert in
de ketens van mijn lijf
naadloos aangesloten
op het protocol van leven
waarin de lentebloei is vergeten
in schuren en dwingen
proberen we meer
eigen invloed af te dingen
losgelaten blijkt
dat vrijheid is begrenst
geen nieuwe horizonnen kent
godzijdank is er verlangen
zijn er dromen in ontsnappen uit een
werkelijkheid die alles laat vervlakken