de volle maan
bekrast het zwart
van spiegelend water
schrijft in schemerig wit
met trillende letters
de nacht van zich af
de magie is gedaan
als de aarde weer dicht
in het licht van de dag
nog fluisteren golven
over duistere krachten
in hun rimpelend bestaan
op brekend zwart
spiegelt een gevaarlijke maan
de wens om samen ten onder te gaan