ik zag je glad
maar voelde
hoe het leven zijn
lijnen geëtst had
in jouw oppervlak
geen levensloop
in krullenletters
gegraveerd
maar dieper en
door pijn bezeerd
transparantie
miste daar het
fonkelend licht
door tijd en zorgen
voor altijd gewist
toch glans jij
weer in een
stralend verschijnen
niets heeft jouw
optimisme doen verdwijnen