ik fluisterde
het is nooit of nu
toen wij onder
de paraplu in het
gutsend regenwater
huiswaarts liepen
je keek me aan
zag je ogen voorzichtig
heen en weer bewegen
gevoel nam ratio
eens goed de maat
in doorslag geven
je lachte ja
suste mijn gefluister
met een kus die het
hele universum sloot
toen ik dieper
in je mooie ogen dook