ik zag
de stralende dag
maar telde traag de uren af
op het geraamte van verveling
minuten rammelden
hun knokige eentonigheid
met seconden zonder leven
op het afgekloven bot
tot jij kwam
het lot in handen nam
mij overrompelde
met je overwinnaarsblik
zonder strijd want jij schonk mij
wat ik een leven lang al miste
een toekomst waarvan wij
gelukkig nog niet alles wisten