zie je ontwaken
uit de wanorde
van dromend slapen
ogen verschrikt
blikken nog steeds
naar binnen gericht
vingers ontspannen
in laten gaan van chaos
zonder aanwijsbare naam
tot je lach
alles breekt en jij
je weer bij de mensen weet
intens voelt het leven
na weggeëbde angst
de dag is nu op zijn langst