hij wacht al op haar als ze plaats neemt
voor de spiegel
al die jaren samen en nog steeds, elke
avond als de gordijnen sluiten
ze zich terug trekken in hun eigen privé
vertrekken, hij als een kind zo blij
een voor een trekt hij de spelden uit haar
opgestoken haren
sterke haren, heerlijk geurende haren
hij houdt ervan hoe de zware pracht over
haar rug valt en hij het met liefde kamt
waarna zij het vlecht voor de nacht
dit voorrecht laat hij zich na al die jaren
niet ontgaan
zijn beloning is als zij liefdevol naar hem
lacht, hij zijn gezicht mag verbergen in
die heerlijke pracht.