Sommigen zeggen; misschien moest het zo zijn
Misschien is het zo veel beter
Maar dat kan niet, want als 't beter was,
Dan deed het niet zo'n pijn
Ik mis mijn kind
En dat doe ik mijn leven lang
En natuurlijk mijn tweede kind op komst
Ja, natuurlijk ben ik bang
Bang om deze ook te verliezen
Om ook te moeten huilen aan haar graf
Ik ken geen enkele moeder
Die graag haar kindje opgaf
Natuurlijk ben ik nog jong
Eigenlijk nog zelf een kind
Zestien jaren oud
Maar dat laat me koud
Ik hou van mijn kindje
Dat overleden is
Het is een intens verdriet
Een groot gemis
Ik hou van mijn kindje
Dat komen gaat
En waar iedereen nu al
Vol vreugd over praat
Rachel, ik mis je, mama's lief
Jij bent mijn eerste, mijn popje
Mijn grote hartendief
Ik kan jou toch niet loslaten!
Welkom mijn kindje,
Trappelend in mijn buik
Ik zal je warm ontvangen
En je al m'n liefde geven
Dag lieve Rachel,
mama's engel en prinses
Ik zal je nooit vergeten
Dag mijn popje!
Kusje mama,